ProZ.com translation contests »
9th ProZ.com Translation Contest: "Business" » German to Dutch » Entry by Fedde Dijkstra

Source text in German

Translation by Fedde Dijkstra (#9610) — Winner

Seit einiger Zeit kursiert eine neue Idee durch amerikanische Chefetagen und Companys: Arbeitsbesprechungen, Teamsitzungen und Präsentationen seien ab jetzt nur noch in Form von “topless Meetings” erlaubt. Irritiert wird sich so mancher und mehr noch so manche fragen, ob dies im Zuge einer überraschenden Libertinage der amerikanischen Gesellschaft etwa bedeute, man konferiere ab jetzt nur noch oben ohne?…

Dieser Gedanke kann im Wissen um die Prüderie der amerikanischen Gesellschaft gleich wieder verworfen werden. Nein, nicht ohne Oberhemd, sondern ohne ‚Lap-Top’ sollen Meetings zukünftig abgehalten werden. Denn diese und artverwandte Gadgets wie iPhone, Sidekick und Blackberry verderben die ohnehin nicht sonderlich gute Kommunikationskultur, die gemeinhin in Sitzungen dieser Art herrscht. Da werden während der Besprechung eifrig E-Mails gecheckt, wird gechattet, gesimst, gegamed und geblogt. Die Augen auf dem Monitor und auch die Gedanken ganz bestimmt nicht dort, wo sie eigentlich sein sollten – nämlich im Meeting. Daher denkt man in so manchem, vor allem online-nahen Unternehmen daran, Mitarbeitern in Meetings den Gebrauch drahtloser Informationstechnologien gänzlich zu untersagen.

Mit dieser Maßnahme hoffen die Fürstreiter des Topless-Konzepts nicht allein, den Symptomen von geteilter Aufmerksamkeit, mangelnder Konzentration und dadurch bedingter sinkender Produktivität von Meetings erfolgreich entgegenzuwirken. Auch der soziale Faktor, der durch den Einzug der mobilen Online-Services merklich gelitten hat, hofft man durch die verordnete Abstinenz zu stärken. Schließlich handelt es sich auch um eine Frage mangelnder Wertschätzung, wenn einer sich vorbereitet und zu anderen spricht, während die nach Kinoprogramm und den neuesten Börsenkursen googlen.

So in etwa lautet der Tenor einer Diskussion, die im letzten Jahr vor allem durch einen Blogbeitrag mit dem vielsagenden Titel „My personal war against Crackberry“ angestoßen wurde. Der Autor Todd Wilkens, Chef einer Design-Agentur in San Francisco, ist der Ansicht, dass eine effektive Arbeitssitzung kaum noch möglich sei, wenn die Teilnehmenden eben nur teilweise präsent seien. „Unvollständige Aufmerksamkeit führt zu unvollständigen Resultaten“, meint Wilkens und fasst die Inhalte der Topless-Philosophie sogar in einem kleinen Meeting-Knigge zusammen. Regel zwei: Einer muss sich im Namen der Produktivitätssteigerung unbeliebt machen und den anderen ihre mobilen Spielzeuge aus den Rippen ziehen. Aber auch wenn sie zunächst meckern - insgeheim sind die Online-Junkies dankbar dafür, ein paar Stunden von ihrer Sucht befreit worden zu werden.
Al geruime tijd circuleert er een nieuw idee bij directies van Amerikaanse bedrijven en company's: werkbesprekingen, teamvergaderingen en presentaties zouden vanaf nu alleen nog in de vorm van “topless meetings” zijn toegestaan. Geïrriteerd zal menigeen zich afvragen, of dit als gevolg van een verrassende bandeloosheid van de Amerikaanse maatschappij misschien zou kunnen betekenen, dat er vanaf nu alleen nog maar topless wordt vergaderd.…

Deze gedachte kan kennis hebbende van de preutsheid van de Amerikaanse maatschappij meteen weer worden verworpen. Nee, niet zonder overhemd, maar zonder ‚lap-top’ moet er in de toekomst worden vergaderd. Deze en soortverwante gadgets zoals iPhone, Sidekick en Blackberry bederven namelijk de toch al niet bijzonder goede communicatiecultuur, die er doorgaans bij dit soort vergaderingen heerst. Tijdens de bespreking worden dan naarstig e-mails gecheckt, wordt er gechat, ge-sms't, gegamed en geblogd. De ogen gericht op het scherm en ook de gedachten vast en zeker niet op de plek, waar ze eigenlijk zouden moeten zijn – te weten de vergadering. Daarom wordt er bij vele ondernemingen die dicht bij het online-gebeuren staan aan gedacht, de medewerkers tijdens vergaderingen het gebruik van draadloze informatietechnologieën volledig te verbieden.

Met deze maatregel hopen de voorstanders van het topless-concept niet alleen de symptomen van verdeelde attentie, het gebrek aan concentratie en de daarmee gepaard gaande dalende effectiviteit van vergaderingen met succes tegen te gaan. Tevens hoopt men de sociale factor, die door de opkomst van de mobiele online-services merkbaar heeft geleden, door de voorgeschreven abstinentie te versterken. Per slot van rekening heeft het tegelijk te maken met een tekort aan waardering als iemand zich heeft voorbereid en voor anderen spreekt, terwijl die anderen dan kijken wat er in de bioscoop draait en googelen naar de laatste beurskoersen.

Dat is zo ongeveer de teneur van een discussie, die vorig jaar voornamelijk door een blogbijdrage met de veelzeggende titel „My personal war against Crackberry“ werd gestart. De auteur Todd Wilkens, hoofd van een designonderneming in San Francisco, is van mening, dat een effectieve werkvergadering nauwelijks nog mogelijk is, als de deelnemers daaraan slecht deels aanwezig zijn. „Onvoldoende attentie leidt tot onvoldoende resultaten“, aldus Wilkens en hij vat de inhoud van de topless-filosofie zelfs in een kleine vergaderhandleiding samen. Regel twee: iemand moet zich in naam van de productiestijging impopulair maken en het mobiele speelgoed van de anderen afpakken. En ook al zal er eerst worden geklaagd, de online-junkies er zijn stiekem dankbaar voor enkele uren van hun verslaving te worden bevrijd.