ProZ.com translation contests »
26 translation contest: "Game on" » English to Thai » Entry by P.Kitjedtanee


Source text in English

Translation by P.Kitjedtanee (#32245)

Computer games were, at one time, unified. We didn’t even have the term “casual game” in 1993, let alone the idea that a first-person shooter (then an unnamed genre) could be considered a “hardcore title.” There were people who played computer games, and people who didn’t. People who got way into golf or Harpoon or hearts or text adventures — those were the “hardcore” players, in that they played their chosen field obsessively.

When Myst and the CD-ROM finally broached the mass market, this ecosystem was disrupted. Myst had, Robyn Miller makes clear, been designed to appeal to non-gamers. It sold to them. Enthusiast magazines like Computer Gaming World couldn’t set the taste for the industry anymore: there were millions buying games who didn’t read these magazines. An entirely new breed of player. In this situation, what could be more natural than concocting an us-and-them formula? In a very real way, it was already true.

The great narrative of Myst is that the “hardcore” game press and playerbase lambasted it when it launched. Disowned it. A slideshow, they called it. Abstruse, idiotic puzzles; pretty graphics and not much depth. “Critics and hardcore game players universally panned it as a slide-show that had little actual gameplay interaction”, claimed PC Gamer’s Michael Wolf in 2001.That same year, a columnist for Maximum PC recalled Myst as a “tedious code-breaking and switch-throwing mess”, and saw its then-new remake realMYST as “a pointed reminder of why the press dumped on the original so heavily when it came out.”
ในสมัยก่อนไม่เคยมีการแบ่งแยกเกมคอมพิวเตอร์ แม้แต่ปี 1993 ก็ยังไม่มีคำว่า “เกมสายแคชชวล” ไม่มีแม้แต่ความคิดที่ว่าเกมยิงมุมมองบุคคลที่หนึ่ง (ซึ่งในตอนนั้นยังไม่มีชื่อเรียก) ถือเป็น “สายฮาร์ดคอร์” เสียด้วยซ้ำ สมัยก่อนนั้นมีทั้งผู้ที่เล่นและไม่เล่นเกมคอมพิวเตอร์ ผู้ที่เล่นเกมกอล์ฟ เกม Harpoon เกมฮาตส์ หรือเกมส์แนว​ผจญภัยผ่านข้อความ พวกเขาคือผู้เล่น “สายฮาร์ดคอร์” ที่เล่นเกมเหล่านั้นอย่างจริงจัง

หลังจากที่เกม Myst และซีดีรอมได้เข้ามามีบทบาทในตลาดกระแสหลักระบบนิเวศนี้ก็ได้ถูกช่วงชิง โรบิน มิลเลอร์ได้อธิบายไว้อย่างชัดเจนว่าเกม Myst ได้รับการออกแบบให้ดึงดูดใจกลุ่มคนที่ไม่เล่นเกม และขายให้กับคนกลุ่มนี้ นิตยสารเฉพาะทางอย่าง Computer Gaming World ถึงกับไม่สามารถระบุทิศทางการบริโภคในอุตสาหกรรมนี้ได้อีกต่อไปเนื่องจากมีผู้เล่นหลายล้านคนที่ซื้อเกมโดยที่ไม่ได้อ่านนิตยสารเหล่านี้ ซึ่งถือว่าเป็นผู้เล่นเลือดใหม่อย่างแท้จริง ดังนั้นในสถานการณ์เช่นนี้จะมีอะไรที่จะดูจริงไปกว่าการสร้างเรื่องการแบ่งแยกระหว่างพวกเรากับพวกเขาอีกล่ะ? ซึ่งอันที่จริงแล้วก็ถือว่าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง

เรื่องราวอันยิ่งใหญ่ของเกม Myst ก็คือการที่นิตยสารเกม “สายฮาร์ดคอร์” และผู้เล่นวิจารณ์เกมอย่างหนักหลังจากที่มีการเปิดตัว รวมถึงการแบนเกม พวกเขาเรียกมันว่าภาพสไลด์ ปริศนามันโง่เง่าและซับซ้อนเกินไป ถึงภาพจะสวยดีแต่ก็ไม่ได้มีรายละเอียดที่ลึกใด ๆ ปี 2001 ไมเคิล วูล์ฟ นักเล่นเกมคอมพิวเตอร์กล่าวว่า “นักวิจารณ์และผู้เล่นเกมสายฮาร์ดคอร์จำนวนมากต่างวิจารณ์ว่าเกมนี้เป็นเพียงภาพสไลด์ที่มีปฏิสัมพันธ์กับผู้เล่นจริง ๆ เพียงเล็กน้อย” ในปีเดียวกันมีบทความหนึ่งที่วิจารณ์ว่าเกม Myst เป็นเกมไขปริศนาที่ยืดเยื้อแถมยังไม่น่าเล่นเอาซะเลย อีกทั้งมองว่าเกม realMYST เวอร์ชั่นรีเมคในตอนนั้นเป็นเพียง “สิ่งที่ย้ำเตือนว่าทำไมนิตยสารเกมถึงได้วิจารณ์เกมเวอร์ชั่นแรกกันอย่างหนักหลังจากที่เกมเปิดตัวครั้งแรก”


Discuss this entry