ProZ.com translation contests »
First ProZ.com Translation Contest 2007: "First ProZ.com Translation Contest 2007" » English to Dutch » Entry by Marijke Mayer

Source text in English

Translation by Marijke Mayer (#346)

When she moved into his tiny house in Stroud, and took charge of his four small children, Mother was thirty and still quite handsome. She had not, I suppose, met anyone like him before. This rather priggish young man, with his devout gentility, his airs and manners, his music and ambitions, his charm, bright talk, and undeniable good looks, overwhelmed her as soon as she saw him. So she fell in love with him immediately, and remained in love for ever. And herself being comely, sensitive, and adoring, she attracted my father also. And so he married her. And so later he left her - with his children and some more of her own.

When he'd gone, she brought us to the village and waited. She waited for thirty years. I don't think she ever knew what had made him desert her, though the reasons seemed clear enough. She was too honest, too natural for this frightened man; too remote from his tidy laws. She was, after all, a country girl; disordered, hysterical, loving. She was muddled and mischievous as a chimney-jackdaw, she made her nest of rags and jewels, was happy in the sunlight, squawked loudly at danger, pried and was insatiably curious, forgot when to eat or ate all day, and sang when sunsets were red. She lived by the easy laws of the hedgerow, loved the world, and made no plans, had a quick holy eye for natural wonders and couldn't have kept a neat house for her life. What my father wished for was something quite different, something she could never give him - the protective order of an unimpeachable suburbia, which was what he got in the end.

The three or four years Mother spent with my father she fed on for the rest of her life. Her happiness at that time was something she guarded as though it must ensure his eventual return. She would talk about it almost in awe, not that it had ceased but that it had happened at all.
Toen zij in zijn petieterige huisje in Stroud kwam wonen en zijn vier kleine kinderen onder haar hoede nam, was moeder dertig en nog steeds een knappe vrouw. Zij had nog nooit, denk ik, iemand als hij ontmoet. Zodra zij hem zag, werd zij volledig overrompeld door deze nogal verwaande jongeman met zijn beminnelijke hoffelijkheid, zijn manier van doen, zijn muziek en ambities, zijn charme, levendige conversatie en ontegenzeggelijk knappe voorkomen. Daarom werd zij onmiddellijk verliefd op hem, en bleef voor altijd van hem houden. En daar zijzelf zowel bevallig als gevoelig was en mijn vader aanbad, werd hij ook door haar aangetrokken. Zo kwam het dat hij met haar trouwde. En zo kwam het dat haar in de steek liet– met zijn kinderen en met nog wat kinderen van haarzelf.

Nadat hij weg was gegaan, bracht ze ons naar het dorp en bleef wachten. Ze wachtte dertig jaar lang. Ik denk niet dat ze ooit geweten heeft waarom hij haar verliet, ofschoon de redenen duidelijk genoeg leken. Zij was te eerlijk, te puur voor deze bange man; stond te ver van zijn beschermde wereldje af. Ze was ten slotte een meisje van het platteland; chaotisch, hysterisch en lief. Ze was zo rommelig en schalks als een diefachtige ekster. Ze bouwde haar nest van vodden en juwelen, was blij in het zonlicht, krijste luid bij gevaar, stak overal haar neus in door een niet te bevredigen nieuwsgierigheid, vergat helemaal te eten of at juist de hele dag door en had het hoogste lied als de zonsondergang de lucht rood kleurde.

Zij leidde haar leven volgens de simpele wetten van de heg, nam het leven zoals het kwam, had zowel oog als ontzag voor aardse wonderen en slaagde er nooit in haar huis netjes te houden. Wat mijn vader wenste was iets heel anders, iets dat zij hem nooit kon geven – de beschermde klasse van de keurige voorsteden, iets wat hem uiteindelijk ten deel viel.

Op de drie of vier jaar die moeder met mijn vader doorbracht, kon zij de rest van haar leven teren. Haar geluk wat zij toen had, was iets dat zij bewaakte alsof zijn eventuele terugkomst er vanaf hing. Zij praatte er bijna met ontzag over, niet over het feit dat er een eind aan was gekomen, maar dat het had plaatsgevonden.



[quote]
This translation received 2 votes and the following comment:
Moeilijke keuze, maar deze vertaling leest het lekkerst, vind ik.
[/quote]

Moeilijke keuze, maar deze vertaling leest het lekkerst, vind ik.