ProZ.com translation contests »
32nd Translation Contest: "Movie night" » English to Malay » Entry by CLARENCE CALIXTUS LAUDI


Source text in English

Translation by CLARENCE CALIXTUS LAUDI (#36586)

To say that I was compelled by Parasite from start to finish is an understatement; its filming style with tracking shots are enthralling. Having watched several Korean films during the London Korean Film Festival, I was familiar with the usual genres employed in such films but Parasite seemed to defy them all! Parasite is comedic, in a quirky way, it is also a thriller, straddles class divisions and also depicts a family tale amongst other genres and is therefore likely to appeal to all ages.

Parasite truly deserves to be watched in a cinema to appreciate its nuances and the stylish cinematography. As a summary, to avoid spoilers, Parasite tells the tale of the interaction between the Park family and the Kim’s, an unemployed family, whose contrasting worlds collide with long lasting consequences.

[...]Bong Joon-Ho manages to pique the audience’s interest with brightly lit shots coupled with the effective use of indoor space, and it is surprising to realise, after the film’s 2 hour 12 minute length, that most of the scenes occur within the Park family’s home. The mundane elements of domesticity are displayed with an intriguing perspective showcasing Bong Joon-Ho’s flair. It is a slow burner but you will revel in its beauty and ingenuity as Parasite convinces that it operates solely on one level but it is in fact multi-layered and depicts social realism with empathy and pathos.

The cast are beguiling to watch, every facial movement and action is accentuated, even the mere act of walking up or down stairs can convey hidden meaning, which the camera fragments. Levels of unease are also created by virtue of that effective use of space with unusual camera angles and dramatic weather conditions ratcheting up that sensation. There is a surreal nature to Parasite, which its score emphasises, and furthermore the film adopts elements of the absurd devised in such an ingenious way which is truly cinematic magic. Parasite’s apparent eeriness will certainly keep you riveted and would not feel alien to the Twilight Zone school of filmmaking.

The actors are very impressive and add breadth to their roles creating relatability whilst seeming effortlessly cool. When Ki-Woo and Ki-Jeong Kim were working within the Park family home as private tutors they certainly epitomised this level of nonchalant, understated authority creating an aura of mysticism with the unspoken, almost mythical, tutoring techniques employed. Quite simply, the actors Park So-Dam and Choi Woo-Sik, as Ki-Woo and Ki-Jeong, are compelling to watch in the different directions that Parasite follows and they carry these performances seamlessly thereby inviting the audience to be on their side.

[...]Parasite is a remarkable piece of extremely skilful filmmaking, it is simply a must see film, and so I am looking forward to re-watching the film on its UK general release date.
Untuk mengatakan bahawa saya dipaksa oleh Parasite dari permulaan hingga akhir adalah pengecualian; gaya penembakannya dengan tembakan pelacakan menarik. Selepas menonton beberapa filem Korea semasa Festival Filem Korea London, saya akrab dengan genre biasa yang digunakan dalam filem-filem seperti itu tetapi Parasite seolah-olah menantang mereka semua! Parasit adalah komedi, dalam cara yang aneh, ia juga merupakan thriller, menjejaskan perpecahan kelas dan juga menggambarkan kisah keluarga di antara genre lain dan oleh itu cenderung menarik semua umur.

Parasite benar-benar layak ditonton di bioskop untuk menghargai nuansa dan sinema bergaya. Sebagai ringkasan, untuk mengelakkan spoiler, Parasite menceritakan kisah interaksi antara keluarga Park dan keluarga Kim, keluarga yang tidak bekerja, yang dunia yang bertentangan bertabrakan dengan akibat yang berterusan.

[...]Bong Joon-Ho berjaya menarik minat penonton dengan gambar-gambar yang bercahaya dikombinasikan dengan penggunaan ruang dalaman yang berkesan, dan ia mengejutkan untuk menyedari, selepas tempoh filem 2 jam 12 minit, bahawa kebanyakan adegan berlaku di dalam rumah keluarga Park. Elemen-elemen duniawi rumah tangga dipaparkan dengan perspektif yang menarik yang menunjukkan kecerdasan Bong Joon-Ho. Ia adalah pembakar lambat tetapi anda akan bersemangat dalam keindahan dan kebijaksanaan kerana Parasite meyakinkan bahawa ia hanya beroperasi pada satu peringkat tetapi ia sebenarnya pelbagai lapisan dan menggambarkan realisme sosial dengan empati dan pathos.

Pelakon-pelakon itu menggoda untuk menonton, setiap pergerakan wajah dan tindakan ditekankan, walaupun tindakan semata-mata berjalan ke atas atau ke bawah tangga boleh menyampaikan makna tersembunyi, yang bahagian-bahagian kamera. Tahap ketidaknyamanan juga dicipta disebabkan oleh penggunaan ruang yang berkesan dengan sudut kamera yang tidak biasa dan keadaan cuaca yang dramatik yang meningkatkan sensasi itu. Terdapat sifat surreal kepada Parasite, yang ditekankan oleh skornya, dan lebih-lebih lagi filem ini mengamalkan unsur-unsur absurd yang dicipta dengan cara yang cemerlang yang benar-benar sihir filem. Keburukan parasit yang kelihatan pasti akan membuat anda terkejut dan tidak akan merasa asing kepada sekolah pembuatan filem Twilight Zone.

Pelakon-pelakon ini sangat mengesankan dan menambah lebar kepada peranan mereka mewujudkan relasibiliti sambil kelihatan sejuk tanpa usaha. Apabila Ki-Woo dan Ki-Jeong Kim bekerja di dalam rumah keluarga Park sebagai tutor peribadi, mereka hampir melambangkan tahap otoriti yang tidak bersemangat dan tidak disenaraikan ini menciptakan aura mistik dengan teknik-teknik tutoring yang tidak dinyatakan, hampir mitos yang digunakan. Sederhananya, pelakon Park So-Dam dan Choi Woo-Sik, sebagai Ki-Woo dan Ki-Jeong, menarik untuk menonton dalam arah yang berbeza yang Parasite mengikuti dan mereka membawa persembahan ini dengan lancar dengan itu menjemput penonton untuk berada di pihak mereka.

[...]Parasite adalah satu bahagian yang luar biasa pembuatan filem yang sangat mahir, ia hanya filem yang mesti dilihat, dan jadi saya tidak sabar untuk menonton semula filem pada tarikh rilis umum di UK.


Discuss this entry