ProZ.com translation contests »
9th ProZ.com Translation Contest: "Business" » English to Greek » Entry by Dimitra Tsakiroglou

Source text in English

Translation by Dimitra Tsakiroglou (#9269) — Winner

I remember reading once that some fellows use language to conceal thought, but it's been my experience that a good many more use it instead of thought.

A businessman's conversation should be regulated by fewer and simpler rules than any other function of the human animal. They are:

Have something to say.

Say it.

Stop talking.

Beginning before you know what you want to say and keeping on after you have said it lands a merchant in a lawsuit or the poorhouse, and the first is a short cut to the second. I maintain a legal department here, and it costs a lot of money, but it's to keep me from going to law.

It's all right when you are calling on a girl or talking with friends after dinner to run a conversation like a Sunday-school excursion, with stops to pick flowers; but in the office your sentences should be the shortest distance possible between periods. Cut out the introduction and the peroration, and stop before you get to secondly. You've got to preach short sermons to catch sinners; and deacons won't believe they need long ones themselves. Give fools the first and women the last word. The meat's always in the middle of the sandwich. Of course, a light butter on either side of it doesn't do any harm if it's intended for a man who likes butter.

Remember, too, that it's easier to look wise than to talk wisdom. Say less than the other fellow and listen more than you talk; for when a man's listening he isn't telling on himself and he's flattering the fellow who is. Give most men a good listener and most women enough note-paper and they'll tell all they know. Money talks -- but not unless its owner has a loose tongue, and then its remarks are always offensive. Poverty talks, too, but nobody wants to hear what it has to say.
Θυμάμαι ότι κάποτε διάβασα ότι μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν τη γλώσσα για να αποκρύψουν τη σκέψη, αλλά η εμπειρία μου έχει δείξει ότι πολύ περισσότεροι τη χρησιμοποιούν αντί για τη σκέψη.

Η συζήτηση ενός επιχειρηματία θα πρέπει να ρυθμίζεται από λιγότερους και απλούστερους κανόνες από οποιαδήποτε άλλη λειτουργία του ανθρώπινου κτήνους. Αυτοί είναι:

Έχε κάτι να πεις.

Πες το.

Πάψε να μιλάς.

Το να ξεκινά να μιλά κανείς πριν καταλάβει τι είναι αυτό που θέλει να πει και το να συνεχίζει αφού το έχει πει, θα φέρει έναν έμπορο ή στα δικαστήρια ή στο πτωχοκομείο και το πρώτο αποτελεί τη σύντομη οδό προς το δεύτερο. Διατηρώ ένα νομικό τμήμα εδώ, το οποίο κοστίζει πολύ, αλλά με βοηθά να μην καταφεύγω στη δικαιοσύνη.

Όταν επισκέπτεσαι μια κοπέλα ή συζητάς με φίλους μετά το γεύμα, είναι εντάξει η συζήτησή σου να μοιάζει με μια κυριακάτικη εκδρομή, με στάσεις για να μαζέψεις κανένα λουλούδι. Στο γραφείο, όμως, οι προτάσεις σου θα πρέπει να καλύπτουν τη μικρότερη δυνατόν απόσταση ανάμεσα σε δύο τελείες. Κόψε την εισαγωγή και τη σύνοψη και σταμάτα πριν φτάσεις στο "και δεύτερον". Για να προσελκύσεις τους αμαρτωλούς, θα πρέπει τα κηρύγματά σου να είναι σύντομα. Μα και οι διάκονοι οι ίδιοι δεν πιστεύουν ότι χρειάζονται μακρύτερα κηρύγματα. Δώσε τον πρώτο λόγο στους ανόητους και άσε τον τελευταίο για τις γυναίκες. Το αλλαντικό βρίσκεται πάντα στη μέση του σάντουιτς. Μια ελαφριά επίστρωση με βούτυρο και στις δύο πλευρές φυσικά δε βλάπτει, αν προορίζεται για κάποιον που του αρέσει το βούτυρο.

Να θυμάσαι, επίσης, ότι είναι πιο εύκολο να δείχνεις σοφός, παρά να μιλάς σοφά. Πες λιγότερα από τον άλλον και άκουγε περισσότερο απ’ ό,τι μιλάς. Διότι όταν ένας άνδρας δε μιλά, δεν προδίδεται, και συγχρόνως κολακεύει αυτόν που προδίδεται. Δώσε στους περισσότερους άνδρες έναν καλό ακροατή και στις γυναίκες μπόλικο χαρτί και θα στα πούνε όλα. Το χρήμα μιλά – αλλά μόνο όταν ο κάτοχός του δεν συγκρατεί τη γλώσσα του και στην περίπτωση αυτή τα σχόλιά του είναι πάντα προσβλητικά. Και η φτώχεια μιλά, αλλά κανείς δε θέλει να μάθει τι έχει να μας πει.