This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
Czech to Polish: Gorąco w Polsce (Horko v Polsku) - fragment General field: Social Sciences Detailed field: Government / Politics
Source text - Czech Den před následujícím svědectvím před komisí tajných služeb, Kaczmarek, a ještě pár jiných marnotratných synů, kteří se právě konvertovali do antiPiSovskosti, bylo zatknuto - akorát prokuratura se začala bát, že by Kaczmarek mohl zametat stopy (ach, te sběhy okolností :) ). Opozice vzhlížela k nebi, Adam Michnik, už snad třístý čtyřicátý sedmý případ během posledních dvou let, oznámil na první stránce "Gazety Wyborczej" smrt "naší mladé demokracie", a jedna morální autorita za druhou porovnávala Polsko k Bělorusku, Kubě a Severní Korey.
Večer prokuratura pořádala tiskovou konferenci. V domech, hospodách, restauracích a všude jinde, před TV se scházejí lidé, aby se podívali na nějaký dobrý film nebo talk show, ale toho dne uviděli,jak prokurátoři ve vyborném stylu diskreditovali důvěryhodnost minulého ministra, ukazujíce videonahrávky, které podkopaly svědectví Kaczmarka o tom, co dělal po obdržení informaci o akci proti Lepperovi. Jak prokázaly kamery Hotelu Marriot, setkal se s milionářem Ryszardem Krauze, což popřel. Pak Krauze zatelefonoval poslu Sebeobrany Woszczerowiczovi....
Translation - Polish Dzień przed kolejnym terminem składania zeznań przed komisją ds służb specjalnych, Kaczmarek i jeszcze kilku synów marnotrawnych, którzy się właśnie nawrócili na antyPISizm, zostało zatrzymanych - oto prokuratura zaczęła się bać, że Kaczmarek może przecież zacierać jakieś ślady (ach, te zbiegi okoliczności :)). Opozycja wyła pod niebiosa, Adam Michnik, już chyba po raz trzysta czterdziesty siódmy w przeciągu ostatnich dwu lat, oznajmil na pierwszej stronie "Gazety Wyborczej" śmierć "naszej młodej demokracji", a autorytety moralne jeden po drugim przyrównywały Polskę do Białejrusi, Kuby i Korei Południowej.
Wieczorem prokuratura zorganizowała konferencję prasową. W domach, barach, restauracjach i wszędzie indziej, ludzie zbierają się przed telewizorami, aby obejrzeć jakiś dobry film, albo talk show, ale tego dnia zobaczyli, jak prokuratorzy w świetnym stylu dyskredytowali wiarygodność byłego ministra, pokazując nagrania z kamer video, które podkopały wersję Kaczmarka o tym, co robił po uzyskaniu informacji o akcji przeciwko Lepperowi. Jak pokazały kamery Hotelu Marriot, spotkał się z milionerem Ryszardem Krauze, czemu [wcześniej przecież] zaprzeczał. Potem Krauze zadzwonił do posła Woszczerowicza z Samoobrony...
Latin to Polish: fragment Katechizmu dla Proboszczów Soboru Trydenckiego General field: Other Detailed field: Religion
Source text - Latin C III, quaest 4
Huius autem redemptionis fides et confessio hominibus ad salutem consequendam necessaria est semperque fuit, quam Deus initio praemonstravit; nam in illa damnatione humani generis quae statim peccatum consecuta est, ostensa etiam fuit spes redemptionis illis verbis quibus proprium diabolo damnum, quod ex liberatione hominum facturus erat, denuntiavit: Inimicitias ponam inter te et mulierem, semen tuum et semen illius; ipsa conteret caput tuum et tu insidiaberis calcaneo eius. Et deinceps eandem promissionem saepe confirmavit, maioremque sui consilii significationem iis praesertim hominibus dedit, quibus voluit singularem benevolentiam praestare; inter ceteros vero, cum patriarchae Abrahae saepenumero hoc mysterium significasset, tum eo tempore apertius declaravit, cum ille Dei iussis oboediens filium suum unicum Isaac immolare voluit; inquit enim: Quia fecisti i hanc rem et non pepercisti filio tuo unigenito, benedicam tibi et multiplicabo semen tuum sicut stellas caeli, et velut arenam quae est in littore maris; possidebit semen tuum portas inimicorum suorum, et benedicentur in semine tuo omnes gentes terrae, quia oboedisti voci meae. Ex quibus verbis facile colligi poterat, ex progenie Abrahae futurum qui omnibus, ab immanissima Satanae tyrannide liberatis, salutem afferret; illum autem Dei Filium, natum ex semine Abrahae secundum carnem, fore necesse erat. Non ita multo post Dominus, ut eiusdem promissionis memoria conservaretur, idem foedus cum Iacob, Abrahae nepote, sancivit. Nam cum ille in somnis vidit scalam stantem super terram et cacumen illius tangens caelos, angelos quoque Dei ascendentes et descendentes per eam, ut testatur Scriptura, audivit etiam Dominum innixum scalae, dicentem sibi: Ego sum Dominus Deus Abraham, patris tui, et Deus Isaac; terram in qua dormis, tibi dabo et semini tuo; eritque semen tuum quasi pulvis terrae. Dilataberis ad orientem et occidentem et septentrionem et meridiem, et benedicentur in te, et in semine tuo, cunctae tribus terrae. Neque postea destitit Deus eadem sui promissi memoria renovanda, et generi Abraham et multis praeterea hominibus Salvatoris exspectationem commovere; siquidem, iudaeorum republica et religione constituta, notior populo suo fieri coepit; nam et mutae res significarunt, et homines praedixerunt, quae et quanta nobis bona Salvator ille et Redemptor noster Christus Iesus allaturus esset. Ac prophetae quidem, quorum mens caelesti lumine illustrata fuit, Filii Dei ortum, admirabilia opera quae homo natus effecit, doctrinam, mores, consuetudinem, mortem, resurrectionem ceteraque eius mysteria, haec omnia, quasi tum adessent, palam docentes populo praenunciarunt; ita ut, si futuri et praeteriti temporis tollatur diversitas, nihil iam inter prophetarum praedicta et apostolorum praedicationem, nihil inter veterum patriarcharum fidem et nostram interesse videamus.
Translation - Polish Wiara w odkupienie oraz jej wyznawanie są, i były, człowiekowi niezbędne do zbawienia. Bóg mówił o nim już od samego początku. Przekleństwo, które spadło na człowieka, gdy tylko ten zgrzeszył, zawiera także nadzieję odkupienia, ukrytą w słowach o pokonaniu szatana, które ma nastąpić dla wyzwolenia człowieka (Rdz 3,15): Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę.
Następnie wiele razy potwierdzał tę obietnicę oraz pokazywał jej głębsze znaczenie tym wybranym ludziom, których postanowił szczególnie obdarzyć swą łaskawością.
Należał do nich Patriarcha Abraham, któremu Bóg wiele razy objawiał tę tajemnicę, a oznajmił ją otwarcie, gdy Abraham, posłuszny Bożemu poleceniu, chciał złożyć w ofierze swego jedynego syna Izaaka: (Rdz 22,16-18) ponieważ uczyniłeś to, a nie oszczędziłeś syna twego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia [takiego, jakie jest udziałem] twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu. Te słowa wyraźnie pokazują, że to spomiędzy potomstwa Abrahama wyjdzie ten, który uwolni wszystkich od straszliwej tyranii szatana, przynosząc zbawienie – Syn Boga, narodzony według ciała z nasienia Abrahama.
Niedługo potem, aby utrwalić pamięć o tejże obietnicy, Pan zawarł takie samo przymierze z wnukiem Abrahama Jakubem. Jakub (Rdz 28,12-14) we śnie ujrzał drabinę opartą na ziemi, sięgającą swym wierzchołkiem nieba, oraz aniołów Bożych, którzy wchodzili w górę i schodzili na dół. A oto Pan stał na jej szczycie i, jak świadczy Pismo, mówił: «Ja jestem Pan, Bóg Abrahama i Bóg Izaaka. Ziemię, na której leżysz, oddaję tobie i twemu potomstwu. A potomstwo twe będzie tak liczne jak proch ziemi, ty zaś rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, na północ i na południe; wszystkie plemiona ziemi otrzymają błogosławieństwo przez ciebie i przez twych potomków.
Także potem Bóg nie przestał odnawiać pamięci o swej obietnicy, budząc w potomstwu Abrahama, a także w wielu innych ludziach, pragnienie Zbawiciela. Stało się ono wyraźniejsze po ustanowieniu państwa i kultu żydowskiego.
Rzeczy nieme wskazywały, a ludzie przepowiadali, jakie i jak liczne dobra ma przynieść nasz zbawiciel i odkupiciel Jezus Chrystus. Również prorocy, których umysły oświecone były światłem z nieba, przepowiadali wschód Syna Bożego, godne podziwu dzieła Zrodzonego Człowiekiem, Jego naukę, charakter, życie, śmierć, powstanie z martwych oraz inne tajemnice, dziejące się z Jego udziałem. O tym wszystkim nauczali lud tak, jakby działo się to właśnie na ich oczach. Gdy usuniemy różnice między przyszłością a przeszłością, widzimy, że nie ma żadnej różnicy między przepowiadaniem proroków i apostołów, a także, że wiara dawnych patriarchów jest taka sama jak i nasza.