This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
Macedonian to Serbian French to Macedonian Bosnian to Macedonian Macedonian to Bosnian Croatian to Macedonian Macedonian to Croatian Montenegrin to Macedonian Macedonian to Montenegrin Macedonian to French
Freelance translator and/or interpreter, Verified site user
Data security
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
English to Macedonian: Talking points from WHO Regional Office for Europe Ebola and Europe General field: Medical Detailed field: Medical (general)
Source text - English Talking points from WHO Regional Office for Europe
Ebola and Europe
23 October 2014 – To be regularly updated (updates in yellow highlight)
The risk to Europe
• The risk of an Ebola outbreak in the WHO European Region is extremely low. European countries have high standard of preparedness for viral haemorrhagic fevers including Ebola virus disease and some have past experience in dealing with these pathogens as imported cases.
• The International Health Regulations (2005) require countries to establish capacity for surveillance and response. The recent experience with Middle East Respiratory Syndrome coronavirus (MERS-CoV) is shows that this capacity is in place in European countries.
• The risk of a traveller infected with Ebola entering the European Region remains: WHO recommends that all countries in the European Region are vigilant and prepare their health system response adequately to deal with imported cases.
• There can be the risk of accidental contamination for people exposed to Ebola patients (e.g. health care workers treating an Ebola infected patient): this risk needs to be mitigated with strict infection control measures including hygiene and sanitation. WHO guidelines are available to support countries.
• International workers that are going to help the Ebola fight in West Africa need to receive the same level of care in case of infection as available in their home country. As this level of care is currently not available in affected countries, they need to be repatriated. This is also an assurance to continue having international workers available to go and help there. The international community is now working to establish treatment facilities to treat international responders, for example the UK in Sierra Leone and the USA in Liberia.
Preparedness of European countries
• The Western part of the European Region is among the best prepared in the world to respond to viral haemorrhagic fever (VHF) including Ebola. This includes laboratory capacity to detect Ebola, equipped treatment facilities with isolation wards, trained health workforce, and arrangements for contact tracing.
• In particular countries have scaled up their level of preparedness with the experience of avian influenza, 2009 pandemic and the current MERS-CoV.
• In the non-EU part of the Region, the level of preparedness varies. Mapping of capacity to respond to Ebola and other VHF is on-going. WHO/Europe is offering guidance to step up capacity.
• The risk of the Ebola virus spreading from an Ebola Virus Disease patient who arrives in the EU as a result of a planned medical evacuation is considered extremely low. All the proper procedures are put in place before, during and after the transportation of the patient.
• So far 8 Ebola positive patients have been repatriated into 5 countries in the EU/EEA from West Africa. Unfortunately 3 among them have died. Also, a number of people with high risk contacts have been repatriated to EU/EEA. In addition, a locally required case of Ebola was diagnosed in Spain on 6 October, and is now testing negative to Ebola (one of the HCWs that as treating the evacuated Spanish EVD cases). At present, there is 1 Ebola patient still hospitalized in Europe.
WHO recommendations to all States (relevant for countries in the European Region) as part of the temporary recommendations upon declaration of PHEIC
• There should be no general ban on international travel or trade.
• States should provide travellers to Ebola affected and at-risk areas with relevant information on risks, measures to minimize those risks, and advice for managing potential exposure.
• States should be prepared to detect, investigate, and manage Ebola cases. This should include assured access to a qualified diagnostic laboratory for EVD and, where appropriate, the capacity to manage travellers from known Ebola-infected areas arriving at international airports or major land crossing points with unexplained febrile illness.
• The general public should be provided with accurate and relevant information on the Ebola outbreak and measures to reduce the risk of exposure.
• States should be prepared to facilitate the evacuation and repatriation of nationals (e.g. health workers) who have been exposed to Ebola.
Revised recommendations to All States following the Emergency Committee on 22 October 2014
• The Committee reiterated its recommendation that there should be no general ban on international travel or trade. A general travel ban is likely to cause economic hardship, and could consequently increase the uncontrolled migration of people from affected countries, raising the risk of international spread of Ebola. The Committee emphasized the importance of normalizing air travel and the movement of ships, including the handling of cargo and goods, to and from the affected areas, to reduce the isolation and economic hardship of the affected countries. Any necessary medical treatment should be available ashore for seafarers and passengers.
• Previous recommendations regarding the travel of EVD cases and contacts should continue to be implemented.
• A number of States have recently introduced entry screening measures. WHO encourages countries implementing such measures to share their experiences and lessons learned. Entry screening may have a limited effect in reducing international spread when added to exit screening, and its advantages and disadvantages should be carefully considered. If entry screening is implemented, States should take into account the following considerations: it offers an opportunity for individual sensitization, but the resource demands may be significant, even if screening is targeted; and management systems must be in place to care for travellers and suspected cases in compliance with International Health Regulations (IHR) requirements.
• A number of States without Ebola transmission have decided to or are considering cancelling international meetings and mass gatherings. Although the Committee does not recommend such cancellations, it recognizes that these are complex decisions that must be decided on a case-by-case basis. The Committee encourages States to use a risk-based approach to make these decisions. WHO has issued advice for countries hosting international meetings or mass gatherings, and will continue to provide guidance and support on this issue. The Committee agreed that there should not be a general ban on participation of competitors or delegations from countries with transmission of Ebola wishing to attend international events and mass gatherings but that the decision of participation must be made on a case by case basis by the hosting country. The temporary recommendations relating to travel should apply; additional health monitoring may be requested.
• All countries should strengthen education and communication efforts to combat stigma, disproportionate fear, and inappropriate measures and reactions associated with Ebola. Such efforts may also encourage self-reporting and early presentation for diagnosis and care.
About the case (from Spanish authorities)
Disease Outbreak News http://www.who.int/csr/don/09-october-2014-ebola/en/
• The case is a woman aged 44, nursing assistant in the La Paz-Carlos III Hospital in Madrid. She was in contact with the EVD case repatriated from Sierra Leone and she wore the appropriate personal protection equipment (PPE). Following the Spanish national protocol for EVD cases, she was considered a low risk exposure.
• The case developed fever on 29 September but her symptoms did not fully fit with the definition of EVD case under investigation. On 6 October early morning, she presented with fever, general malaise, cough and nauseas (without vomit). She was moved into the Alcorcon Hospital in Madrid, where she was isolated. Samples were sent to the National Reference Laboratory.
• The patient has been transferred to La Paz-Carlos III Hospital in Madrid where she is under strict isolation measures and receiving supportive treatment. The clinical team in charge of the patient is assessing the possibility of using any of the available experimental treatments.
• A research is underway to elucidate the mode of transmission. Contact tracing has been initiated. The case’s husband and the medical staff who took care of her are currently monitored. The case did not travel out of Madrid.
• WHO was notified under the International Health Regulations (IHR) in the evening of 6 October that a Spanish nurse working in Spain has been diagnosed with Ebola Virus Disease (EVD).
• Since the notification, WHO has been in contact with Spanish authorities. WHO is providing support from the Regional Office and through the WHO HQ-led Clinical Management Network (ISARIC), in close contact with the Spanish National Focal Point.
• We are very happy that the medical worker in Spain has tested negative for Ebola. The experience in Spain shows that even when the best technology and infrastructure are available, incidents may happen and thorough procedures are essential. Even though the risk of importation of Ebola into Europe is low, it will be completely over only when the outbreak in West Africa is itself over. This is where our efforts should focus.
Questions and answers
Risk to Europe
1. Can you please clarify how the Ebola risk is “unavoidable” in Europe?
Reference: Reuters article at http://uk.reuters.com/article/2014/10/07/us-health-ebola-europe-who-idUKKCN0HW17L20141007
Statement by Zsuzsanna Jakab
Sporadic cases of Ebola virus disease in Europe are unavoidable. This is due to travel between Europe and affected countries.
However, the risk of spread of Ebola in Europe is avoidable and extremely low. European countries are among the best prepared in the world to respond to viral haemorrhagic fever (VHF) including Ebola.
There is a risk of accidental contamination for people exposed to Ebola patients: this risk can be and must be mitigated with strict infection control measures. Health care workers are on the frontline of the Ebola fight and they are those most at risk of infection. They need to be protected and supported by all means.
All countries have protocols and procedures that must be implemented when a case is suspected and it is important that these are followed diligently. WHO is, as always, ready to provide help and support where requested.
2. How high is the risk of contagion in Europe at this very moment?
The risk of Ebola spreading in Europe is very low. While sporadic imported cases of Ebola virus disease in Europe remain possible, the risk of spread of Ebola in Europe is avoidable and extremely low. European countries are among the best prepared in the world to respond to viral hemorrhagic fever (VHF) including Ebola.
3. Is the WHO considering to propose/suggest to the EU extra security measures in the future?
WHO is actively participating in the Health Security Committee of the European Commission, exchange information with and provide advice to EU countries. The existing recommendations, especially those on infection prevention and control (IPC) are sufficient and we do not recommend additional measures at this stage. But it is essential that these recommendations are put into practice and implemented meticulously.
4. Are the methods used so far (like thermal scanners in airports to scan people coming from western Africa) effective enough ?
WHO recommends exit screening in affected countries of all persons for unexplained febrile illness consistent with potential Ebola infection. Entry screening for passengers is not recommended as it is costly and expected to have very limited impact because it is very unlikely to detect any arriving person infected with Ebola. However, countries can decide to do it based on their own risk assessment and cost benefit analysis, provided it does not interfere with travel and trade. The main issue is to provide travellers with good information including about seeking medical care and informing health personnel about their travel in case they fall ill after returning from affected countries.
5. Is repatriation recommended in any WHO document?
WHO temporary recommendations to all States issued upon declaration of Ebola as a Public Health Emergency of International Concern include that: “States should be prepared to facilitate the evacuation and repatriation of nationals (e.g. health workers) who have been exposed to Ebola” http://www.who.int/mediacentre/news/statements/2014/ebola-20140808/en/
6. Why are you repatriating infected patients if there is a risk of contamination in Europe?
International workers that are going to help the Ebola fight in West Africa need to receive the same level of care in case of infection as available in their home country. As this level of care is currently not available in affected countries, they need to be repatriated. This is also an assurance to continue having international workers available to go and help there. The international community is now working to establish treatment facilities to treat international responders, for example the UK in Sierra Leone and the USA in Liberia.
7. Does the WHO have any recommendation regarding travel of the medical personnel after they have been part of a team treating Ebola patients?
WHO recommends strict infection control measures are in place when treating Ebola patients. This includes wearing protective gear to prevent exposure. Health care workers who treated Ebola patients are recommended to self-monitor their health and report any symptoms possibly caused by Ebola.
8. What should European citizens do to avoid virus infection?
At present we have one Ebola positive patient hospitalized in Europe, so resident citizens are at no risk of being infected. Travelers to affected countries should avoid all contacts with blood, secretions, organs or other body fluids of infected living or dead persons or animals and routinely practice careful hygiene, like hand washing. If a traveler stayed in the areas where Ebola cases have been recently reported, he/she should seek medical attention at the first sign of illness. Early treatment can improve prognosis.
9. Can the epidemic spread to other regions (no single cases but the epidemic)?
A strong health system response will be able to control the Ebola spread, and countries having high standard of preparedness for viral haemorrhagic fevers are well equipped to contain any Ebola spread. In particular, the risk of Ebola spreading in Europe is very low. In the event of an Ebola imported case, WHO recommends that all countries are vigilant and prepare their health system response adequately to detect, investigate, and manage them.
10. Are there any other diseases that can become a global threat?
Before declaring the Ebola outbreak in West Africa a public health emergency of international concern (PHEIC) under the International Health Regulations (IHR 2005), the WHO declared the international spread of wild poliovirus as the second PHEIC in history in May this year. The international spread of poliovirus in 2014 continues to threaten the ongoing efforts to eradicate globally one of the world’s most serious vaccine preventable diseases. The first PHEIC was the pandemic influenza A (H1N1)declared in 2009 and every year emerging and re-emerging diseases can potentially lead to global spread. Current examples are the Middle East Respiratory Syndrome Coronavirus (MERS-CoV) circulating throughout the Middle East and surrounding countries, and a new avian influenza A (H7N9) virus in China. For the time being these viruses have not acquired the capacity to spread effectively between humans but they have a pandemic potential, as they are new pathogens for which humans have no immunity. Influenza pandemics historically happen in cycles: they cannot be predicted, but we know that sooner or later a new pandemic will come. That is why every country needs to be prepared to respond adequately.
11. Can you share the total number of deaths and infected people from European countries?
So far 8 EVD positive patients have been repatriated into 5 countries in the EU/EEA from West Africa. Among them unfortunately 3 have died. In addition, a locally acquired case of Ebola was diagnosed in Spain on 6 October, one of the health care workers that was treating one evacuated Spanish Ebola patient. At the moment there only one positive Ebola patients treated in Europe.
Rumours and fears
12. Some rumours are spreading that this disease is a product of the US Defence Ministry. Do you think such conspiracy theories could be relevant?
I don’t have that information, let me give you the facts as I have them. The first outbreak of Ebola virus disease was in 1976 in the Democratic Republic of Congo and since then there have been a number of outbreaks (see http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs103/en/). This is the largest outbreak ever: mobility patterns and weak health systems in affected countries are among the reasons for such large spread.
13. Some sources are saying that this disease is actually very much inflated in its importance by the pharmaceutical companies and WHO in order to sell expensive vaccines. To what extent this kind of information could be true?
I would not want to speculate on that. In this Ebola outbreak almost 10,000 people have been infected and almost 5,000 have died. The number of cases is increasing by the hour. Figures speak of a tragedy, a humanitarian tragedy. This is what we should focus and do our best to put an end to this.
14. Do you think any of the developed vaccines, including Russian one, could work to contain the disease?
There is an urgent public health need for safe and effective interventions to help beat this epidemic. While vaccines are not the immediate solution, they may play a key role in supplementing the traditional disease control measures. There are two candidate vaccines both being tested in humans. We hope to have results before the end of 2014. Pending everything going well, we might be able to start using it in affected countries in Jan 2015.
15. Critics say panic over the disease is spreading faster than the virus itself. Is it fair to say it's been blown out of proportion, in terms of its threat to the developed world?
Ebola is one of those diseases that scare most: historically it can be fatal in 9 out of 10 infected people, even though in this outbreak mortality is being reported in about 50% of cases. All threats that are unfamiliar or exotic increase the level of concern in the public, and this is what the Ebola risk is doing including in Europe. This is why it is important to reassure European residents that they are at very low risk of exposure. While sporadic imported cases of Ebola virus disease in Europe remain possible, the risk of spread of Ebola in Europe is avoidable and extremely low. Travellers to affected countries should avoid all contacts with bodily fluids of infected living or dead persons or animals and seek medical attention at the first sign of illness.
Companion animals
16. Do companion animals have a role in Ebola transmission?
Ebola is a zoonotic disease, a disease that crosses between animal and human reservoirs. It is believed that Ebola outbreaks can be caused by eating so called bush meat. However there is no evidence that dogs have played a role in previous outbreaks.
17. Is euthanizing companion animals (such as cats and dogs) an appropriate precautionary action to prevent the spread of the virus?
It is important that veterinary and public health authorities evaluate each situation taking into account the species and individual circumstances. In general, euthanizing a pet cat or dog is highly unlikely to offer any benefit in the control of an outbreak. Any risk must be balanced against the concern that, in order to protect their pets, people could become reluctant to admit to having been in contact with someone infected with Ebola Virus Disease (EVD). Contact tracing is of fundamental importance to the control of outbreaks of EVD as interrupting human to human transmission is crucial.
WHO role for non EU countries
18. For countries which do not have their own laboratories to diagnose Ebola – what kind of WHO assistance is immediately available?
There are 8 Biosafety level-4 (BSL 4) laboratories in EU/EEA and 2 of them are WHO collaborating centers (WHO/CC): Bernhard Nocht Institute of Tropical Medicine in Hamburg, Germany and the Pasteur Institute in Lyon, France. In case Ebola testing is needed, WHO facilitates the liaison between the country and the WHO/CC laboratory so that they can bilaterally agree on sampling and shipping of specimens.
19. What kind of assistance WHO can offer in case of importation?
The Global Outbreak Alert & Response Network (GOARN) is setting up a rapid response team to be immediately deployed to a country reporting Ebola cases.
About the Spanish case
20. Do you think Spain was not vigilant enough in this case?
There is no reason to conclude that. It is part of the investigations understanding how the transmission took place. WHO is confident that Spain is conducting a thorough investigation, which is expected to answer key outstanding questions about the mode of infection and management of the case, after the nurse developed the first symptoms.
21. Is the WHO considering to change -or recommend a change- in its own protocols on Ebola after the Spanish case?
WHO does not see a need to change the existing guidance as a result of the accidental exposure to Ebola virus in Spain at this stage. Accidental contamination for people exposed to Ebola patients can occur: this risk can be and must be mitigated with strict infection prevention and control (IPC) measures. WHO is always closely following up investigation of such events to learn from lessons. The current WHO recommendations on Ebola are available at http://www.who.int/csr/resources/publications/ebola/en/.
22. Is there any reason to think Spain's protocols regarding the handling of EVD patients is different (less restrictive/protective) than that of any other country in Europe?
There is no reason to conclude that. It is part of the investigations understanding how the transmission took place.
23. Generally, are Spanish hospitals equipped to deal with patients infected with EVD as well as others in Europe?
European countries have high standard of preparedness for viral hemorrhagic fevers including Ebola virus disease, this includes Spain.
24. The Spanish nurse was sent home even if she had fever? What do you comment?
We cannot comment on individual case management and would refer to Spanish authorities on that.
25. How do you think the infection could take place?
This is something that the investigation currently taking place in Spain will tell us. From past experience we can say that taking off the protective gear is one of the most risky moments, when contamination can happen. Also cleaning the environment of the patient is a moment when the risk of exposure is high.
Translation - Macedonian Поенти од Регионалната канцеларија на СЗО за Европа
Еболата и Европа
23.10.2014 год. – да се ажурира редовно (ажурирањата да се обележат со жолто)
Ризикот по Европа
• Ризикот од епидемија на ебола во европскиот регион на СЗО е екстремно низок. Европските земји имаат високо ниво на подготвеност за вирусни хеморагични трески вклучително и за еболата вирусна болест, а некои земји имаат и искуства од минатото со овие патогени организми како увезени случаи.
• Меѓународните здравствени прописи (од 2005 година) бараат од државите да создадат капацитет за надзор и одговор. Неодамнешното искуство со Блискоисточниот респираторен синдром асоциран со корона вирус (МЕРС–корона вирус) покажува дека европските земји поседуваат ваков капацитет.
• Останува ризикот некој патник заразен од ебола да влезе во европскиот регион на СЗО, па затоа СЗО препорачува сите земји од европскиот регион да бидат претпазливи и да го подготват својот здравствен систем за соодветно справување со увезени случаи.
• Постои исто така и ризик од случајна контаминација на луѓето изложени на пациенти заразени со ебола (на пр. здравствени работници кои лекуваат болен од ебола). Овој ризик треба да се ублажи со строги мерки за контрола на инфекции вклучувајќи хигиенски и санитетско-здравствени мерки. За оваа проблематика на државите им се на располагање Упатствата на СЗО.
• Меѓународните работници кои заминуваат во Западна Африка за да помогнат во борбата против еболата треба да го добиваат истото ниво на нега во случај да се заразат какво што им стои на располагање во нивната татковина. Бидејќи такво ниво на нега во моментов не можат да добијат во земјите најпогодени од ебола, треба да се изврши репатријација т.е. враќање на овие работници во нивните земји. Ваквиот аранжман ќе значи и еден вид сигурност дека и понатаму ќе има меѓународни работници кои ќе сакаат да одат во најпогодените земји за да помогнат во борбата против оваа болест. Меѓународната заедница во моментов работи на отворање капацитети токму во најпогодените земји за лекување на меѓународните работници на лице место, па така Обединетото Кралство тоа го прави во Сиера Леоне, а САД во Либерија.
Подготвеност на европските земји
• Западниот дел од европскиот регион на СЗО е меѓу најподготвените во светот за справување со вирусна хеморагична треска (ВХТ) вклучително и ебола. Овде се мисли на лабораториските капацитети за откривање ебола, опремени капацитети за лекување со одделенија за изолација, обучени здравствени работници и разработени протоколи за следење на контактите.
• Земјите во европскиот регион на СЗО го подигнаа своето ниво на подготвеност благодарение на искуството со пандемијата на птичјиот грип во 2009 година и актуелната ситуација со Блискоисточниот респираторен синдром асоциран со корона вирус.
• Нивоата на подготвеност се различни во земјите од европскиот регион на СЗО кои не се дел од ЕУ. Во тек е утврдување на капацитетите за одговор на еболата и други ВХТ. Канцеларијата на СЗО за Европа нуди упатства за зајакнување на капацитетите.
• Ризикот од ширење на вирусот на ебола од пациент заболен од ебола вирусна болест кој би пристигнал во ЕУ како резултат на планирана медицинска евакуација се смета за екстремно низок. Воспоставени се сите неопходни процедури пред, за време и по транспортот на пациентот.
• До овој момент 8 пациенти со позитивен резултат на тестот за ебола се вратени дома во 5 земји од ЕУ/ЕЕА од Западна Африка. За жал, тројца од нив починаа . Исто така, во ЕУ/ЕЕА беа вратени и одреден број луѓе со високоризични контакти. Освен овие случаи, во Шпанија на 6 октомври беше дијагностициран случај на локално стекната ебола, којшто пациент потоа се покажа негативен на тестот за ебола (станува збор за еден член на тимот здравствени работници кои ги лекуваа евакуираните шпански здравствени работници заболени од ебола). Во моментов во Европа сѐ уште има еден болен од ебола кој е хоспитализиран.
Препораки од СЗО до сите држави (релевантни за земјите во европскиот регион на СЗО) како дел од привремените препораки по објавувањето на вонредната состојба од меѓународен карактер во сферата на јавното здравје:
• Не е потребна општа забрана за меѓународни патувања или трговија.
• Државите треба да им обезбедат на лицата кои патуваат кон областите погодени од ебола и оние под ризик од оваа болест релевантни информации за ризиците и за мерките за минимализирање на истите, како и совети за справување со потенцијални случаи на изложеност.
• Државите треба да се подготвени за детекција, истражување и водење на случаите на ебола. Државите треба да обезбедат и загарантиран пристап до сертифицирана дијагностичка лабораторија за ебола и, секаде каде е тоа соодветно, да поседуваат капацитет за соодветно постапување со патници кои пристигнуваат од области за кои се знае дека се погодени од ебола на меѓународни аеродроми или на главните копнени гранични премини со непознато фебрилно заболување.
• На јавноста треба да ѝ се обезбедат прецизни и релевантни информации за епидемијата на ебола и за мерките за намалување на ризикот од изложување.
• Државите треба да се подготвени за олеснување на евакуацијата и репатријацијата на своите државјани (на пр. здравствени работници) кои биле изложени на ебола.
Ревидирани препораки до сите држави по седницата на Комитетот за вонредни состојби одржана на 22.10.2014 година
• Комитетот ја повтори својата препорака дека не е потребно наметнување на општа забрана за меѓународни патувања или трговија. Евентуална општа забрана на патувањата би предизвикала негативни последици по економијата, што би довело до пораст на неконтролираната миграција на луѓето од погодените земји и би се зголемил ризикот од ширење на еболата на меѓународно ниво. Комитетот ја истакна важноста на нормализирањето на воздушниот и бродскиот сообраќај вклучувајќи го и постапувањето со товарот и стоките до и од погодените области, сѐ со цел намалување на изолацијата и на економските последици што ги трпат погодените земји. На членовите на посадата на бродовите и на патниците треба да им стојат на располагање сите неопходни медицински интервенции (кога ќе пристигнат) на брегот.
• Треба да се продолжи со спроведување на претходните препораки во врска со патувањето на случаи на ебола и контакти.
• Неколку држави од неодамна воведоа мерки за проверка („скрининг“) на патниците на влез во државата. СЗО ги охрабрува земјите кои спроведуваат вакви мерки да ги споделат нивните искуства и извлечени поуки. Проверката на влез може да има ограничено позитивно влијание во намалувањето на меѓународното ширење на еболата тогаш кога ќе ѝ биде придодадена на проверката на излез, а нејзините позитивни и негативни страни треба да бидат внимателно анализирани. Доколку се врши проверка на влез, државите треба да ги земат предвид следниве моменти: оваа проверка нуди можност за индивидуална сензибилизација, но може да бидат потребни многу ресурси дури и ако проверката се заснова на профилирање, и второ, мора да постојат управувачки системи за постапување со патниците и сомнителните случаи во согласност со барањата на Меѓународните здравствени прописи.
• Неколку држави во кои нема пренесување на ебола донесоа одлука или размислуваат за донесување одлука за откажување на меѓународни средби и масовни собири. Иако Комитетот не препорачува вакви откажувања, тој е свесен дека овде станува збор за комплексни одлуки кои мора да се носат „од случај до случај“. Комитетот ги охрабрува државите да ги проценуваат ризиците при носењето вакви одлуки. СЗО веќе објави совети за земјите кои се домаќини на меѓународни средби или масовни собири и ќе продолжи да дава насоки и поддршка по ова прашање. Комитетот се согласи дека не треба да има општа забрана за учество на натпреварувачи или делегации од земји во кои се пренесува еболата кои сакаат да присуствуваат на меѓународни настани и масовни собири, но дека одлуката за учество мора да ја донесе земјата домаќин ценејќи „од случај до случај“. Треба да се применуваат привремените препораки кои се однесуваат на патувањата; исто така, може да биде побаран дополнителен здравствен мониторинг.
• Сите земји треба да ги зајакнат напорите во областите едукација и комуникација со цел поефикасна борба против стигматизацијата, несразмениот страв и несоодветните мерки и реакции поврзани со еболата. Таквите напори би можеле да охрабрат самопријавување и рано одење на лекар заради дијагностика и нега.
Информации за случајот (од шпанските надлежни органи)
Вест за појава на болеста http://www.who.int/csr/don/09-october-2014-ebola/en/
• Во овој случај станува збор за жена на возраст од 44 години, на работно место помошник на медицинска сестра во болницата „Ла Паз – Карлос III“ во Мадрид. Таа била во контакт со заболен од ебола кој бил вратен од Сиера Леоне во Шпанија на лекување; жената носела соодветна лична заштитна опрема. Според шпанскиот национален протокол за случаи на ебола вирусна болест, овој случај се сметал за нискоризично изложување.
• Жената качила висока температура на 29 септември, но нејзините симптоми не соодветствувале во целост со дефиницијата на случај на ебола вирусна болест. Рано утрото на 6 октомври, жената имала треска, општа нелагодност, кашлица и мачнина (без повраќање). Таа била пренесена во болницата „Алкоркон“ во Мадрид каде била изолирана. Примероци биле испратени до националната референтна лабораторија.
• Пациентката била префрлена во болницата „Ла Паз – Карлос III“ во Мадрид каде е под строги изолациски мерки и прима терапија. Клиничкиот тим задолжен за пациентката ја разгледува можноста за употреба на некоја од достапните експериментални терапии.
• Се спроведува иследување за утврдување на начинот на пренос. Започнато е следење на контактите. Во моментов под надзор се сопругот на пациентката и медицинскиот кадар кој ѝ пружал нега. Пациентката не патувала надвор од Мадрид.
• Вечерта на 6 октомври СЗО добила известување, согласно со Меѓународните здравствени прописи, дека на една шпанска медицинска сестра која работи во Шпанија ѝ е дијагностицирана ебола вирусна болест.
• Од моментот на известување, СЗО е постојано во контакт со шпанските надлежни органи. СЗО обезбедува поддршка од својата регионална канцеларија за Европа и преку Мрежата за клинички менаџмент водена од главната канцеларија на СЗО (ISARIC), во тесна соработка со националното лице за контакт за Кралството Шпанија.
• Многу сме среќни што медицинскиот работник во Шпанија има негативен резултат на тестот за ебола. Ова искуство на Шпанија покажува дека дури и кога се има најдобрата технологија и инфраструктура можно е да се случат инциденти, и затоа темелно спроведените постапки се нешто што е од суштинско значење. И покрај тоа што ризикот од увоз на ебола во Европа е низок, истиот целосно ќе исчезне само тогаш кога ќе исчезне и епидемијата на ебола во Западна Африка. Токму тоа е местото кон кое треба да ги насочиме нашите напори.
Прашања и одговори
Ризикот по Европа
1. Можете ли да појасните зошто ризикот од ебола е „неизбежен” во Европа?
Референца: статија на Ројтерс на http://uk.reuters.com/article/2014/10/07/us-health-ebola-europe-who-idUKKCN0HW17L20141007
Изјава на Сузана Јакаб
Спорадични случаи на ебола вирусната болест во Европа се неизбежни. Причина за тоа се патувањата меѓу Европа и погодените земји.
Сепак, ризикот од ширењето на еболата во Европа може да се избегне и истиот е екстремно низок. Европските земји се меѓу најподготвените во светот за одговор на вирусните хеморагични трески вклучувајќи ја и еболата.
Постои ризик од случајна контаминација за луѓето изложени на лица заболени од ебола. Овој ризик може и мора да се намали со помош на строги мерки за контрола на инфекции. Здравствените работници се на првата борбена линија на фронтот против еболата и се под најголем ризик од инфекција. Нив мораме да ги заштитиме и поддржиме на секаков можен начин.
Сите земји имаат протоколи и процедури што мора да се спроведат кога одреден случај е сомнителен и важно е овие протоколи и процедури стриктно да се почитуваат. СЗО е подготвена, како и секогаш, да обезбеди помош и поддршка секаде каде ќе биде побарано.
2. Колку е висок ризикот од зараза во Европа во актуелниов момент?
Ризикот од ширење на еболата во Европа е многу низок. И покрај тоа што останува можноста за спорадични увезени случаи на ебола вирусната болест во Европа, ризикот од ширење на еболата во Европа може да се избегне и е екстремно низок. Европските земји се меѓу најподготвените во светот за одговор на вирусните хеморагични трески вклучувајќи ја и еболата.
3. Дали СЗО размислува да ѝ предложи на ЕУ дополнителни безбедносни мерки во иднина?
СЗО активно учествува во Комитетот за здравствена сигурност на Европската комисија, разменува информации со земјите на ЕУ и им обезбедува совети. Постојните препораки, особено оние кои се однесуваат на превенцијата и контрола на инфекциите (ПКИ) се доволни и ние не препорачуваме дополнителни мерки во оваа фаза. Но она што е суштински важно е овие препораки да бидат беспрекорно спроведени во пракса.
4. Дали досега користените методи (како термалните скенери на аеродромите за проверка на лицата кои доаѓаат од западна Африка) се покажаа како доволно делотворни?
СЗО препорачува во погодените земји да се врши проверка (скрининг) на излез на сите лица за присуство на непознато фебрилно заболување кое би можело да значи потенцијална инфекција со ебола. Проверките на влез во државите не се препорачуваат како мерка затоа што истата е скапа а ефектот мал, од причина што веројатноста да се детектира некој патник заразен со ебола е многу мала. Сепак, земјите можат да си одлучат да ја спроведуваат оваа мерка врз основа на нивната проценка на ризиците и на направена анализа на трошокот и користа, секако под услов таквата мерка да не ги попречува патувањата и трговијата. Најважно е да им се дадат на патниците добри информации, како на пример дека треба да побараат медицинска помош и да го информираат здравствениот персонал за нивното патување во случај да се разболат по враќањето од некоја од погодените земји.
5. Дали се препорачува репатријација во некој документ на СЗО?
Привремените препораки на СЗО до сите држави издадени по повод прогласувањето на еболата за вонредна ситуација од меѓународен интерес во сферата на јавното здравје ја содржат следнава одредба: „Државите треба да бидат подготвени да ги олеснат евакуацијата и репатријацијата на своите државјани (на пр. здравствени работници) кои биле изложени на ебола” http://www.who.int/mediacentre/news/statements/2014/ebola-20140808/en/
6. Зошто се врши репатријација на заразени пациенти доколку постои ризик од контаминација во Европа?
Меѓународните работници кои заминуваат во Западна Африка за да помогнат во борбата против еболата треба да го добиваат истото ниво на нега во случај да се заразат какво што им стои на располагање во нивната татковина. Бидејќи такво ниво на нега во моментов не можат да добијат во земјите најпогодени од ебола, треба да се изврши враќање на овие работници во нивните земји. Ваквиот аранжман ќе значи и еден вид сигурност дека и понатаму ќе има меѓународни работници кои ќе сакаат да одат во најпогодените земји за да помогнат во борбата против оваа болест. Меѓународната заедница во моментов работи на отворање капацитети токму во најпогодените земји за лекување на меѓународните работници на лице место, па така Обединетото Кралство тоа го прави во Сиера Леоне, а САД во Либерија.
7. Дали СЗО има некаква препорака во врска со патувањето на медицинскиот персонал откако биле дел од тим кој лекувал заболени од ебола?
СЗО препорачува да се почитуваат строги мерки за контрола на инфекции при лекување на заболени од ебола. Ова опфаќа и носење заштитна опрема за спречување на изложување. На здравствените работници кои лекувале заболени од ебола им се препорачува да вршат самите надзор над сопственото здравје и веднаш да пријават евентуални симптоми што би можело да бидат предизвикани од ебола.
8. Што треба да прават европските граѓани за да избегнат вирусна инфекција?
Во моментов имаме еден пациент позитивен за ебола кој е хоспитализиран во Европа, од што следува дека резидентните европски граѓани не се под ризик од зараза. Лицата кои патуваат кон погодените земји треба да избегнуваат секаков контакт со крв, секрети, органи или други телесни течности на заразени живи или мртви лица или животни, и рутински и внимателно да си водат лична хигиена како на пример миење на рацете. Доколку некој патник престојувал во области каде биле пријавени скорешни случаи на ебола, тој или таа треба да побара медицинска помош уште при првиот знак на болест. Раното лекување може да ја подобри прогнозата.
9. Дали епидемијата може да се прошири на други региони (не како поединечни случаи, туку како епидемија)?
Силниот одговор на здравствениот систем ќе овозможи контролирање на ширењето на еболата и земјите кои имаат стандардно висока подготвеност за вирусни хеморагични трески се добро опремени и можат да го контролираат секое ширење на еболата. Конкретно ризикот еболата да се прошири во Европа е многу низок. Доколку се увезе случај на ебола, СЗО препорачува сите земји да бидат внимателни и соодветно да ги подготват реакциите на сопствените здравствени системи со цел ваквите случаи соодветно да се откријат, истражат и да се контролираат.
10. Дали постојат други заболувања кои може да претставуваат глобална закана?
Пред ширењето на ебола во Западна Африка да биде прогласено за закана за јавното здравје од меѓународни размери (PHEIC) во согласност со Меѓународните здравствени прописи (IHR 2005), СЗО во мај оваа година објави дека ширењето на дивиот полио вирус во меѓународни размери е втора закана за јавното здравје од меѓународни размери до сега. Меѓународното ширење на полио вирусот во 2014 година продолжува да претставува закана за постојаните напори глобално да се искорени едно од најсериозните заоболувања кои можат да се спречат со навремено вакцинирање. Првата ситуација кога беше прогласена закана за јавното здравје од меѓународни размери беше пандемијата со грип А (H1N1) објавена во 2009 и секоја година се јавуваат и повторно се појавуваат заболувања кои потенцијално можат да се прошират во глобални рамки. Сегашни примери се појавата на Блискоисточниот респираторен синдром асоциран со коронавирус (MERS-CoV) кој е присутен во земјите од Блискиот исток и во околните земји, како и новиот вирус на птичји грип А (H7N9) во Кина. Сега за сега овие вируси немаат стекнато капацитет ефективно да се пренесуваат меѓу луѓето, но тие имаат пандемски потенцијал бидејќи се нови патогени за кои луѓето немаат имунитет. Пандемиите на грип историски се јавуваат во циклуси: не можат да се предвидат, но знаеме дека порано или подоцна ќе се јави нова пандемија. Токму поради ова секоја земја мора да биде подготвена соодветно да реагира.
11. Дали можете да кажете колкав е вкупниот број на смртни случаи и заразени лица од европските земји?
До сега е извршена репатриација од Западна Африка на 8 пациенти со ебола вирусна болест во 5 земји од ЕУ/EEА. Од нив за жал тројца починаа. Покрај ова, локално стекнат случај на ебола беше идентификуван во Шпанија на 6. октомври, кај еден од здравствените работници кој лекувал еден евакуиран пациент заболен со ебола од Шпанија. Во моментов во Европа се лекува само еден пациент позитивен на ебола.
Гласини и стравови
12. Се шират гласини дека ова заболување е производ на Министерството за одбрана на САД. Дали сметате дека овие теории за заговор може да се релевантни?
Ги немам тие информации, дозволете да ви ги претставам фактите со кои располагам. Првата појава на ебола вирусот се случи во 1976 година во Демократската Република Конго и оттогаш се појавил во неколку случаи (see http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs103/en/). Ова е најголемото ширење на вирусот до сега, предизвикано од начините на движење на луѓето и слабите здравствени системи во земјите кои се на удар.
13. Некои извори велат дека важноста на ова заболување е прилично претерана поради интересите на фармацевтските компании и СЗО чија цел е да ги продадат скапите вакцини. Во која мера овие информации може да се вистинити?
Не сакам да шпекулирам за тоа. Во ова ширење на ебола, речиси 10 000 лица се заболени и речиси 5 000 починале. Бројот на нови случаи се зголемува секој час. Бројките зборуваат за трагедија, хуманитарна трагедија. На ова треба да се фокусираме и да сториме сè што можеме на овие случувања да им ставиме крај.
14. Дали сметате дека со некоја од подготвените вакцини, вклучувајќи ја и руската вакцина, би можело успешно да се контролира болеста?
За да се победи оваа епидемија потребно е јавното здравство да интервенира на безбеден и ефективен начин. Иако вакцините не се решение кое може веднаш да се употреби, тие може да имаат важна улога како поддршка на традиционалните мерки за контрола на заболувањата. Постојат две можни вакцини кои во моментов се тестираат кај луѓе. Се надеваме дека резултатите ќе ги имаме пред крајот на 2014. година. Доколку се оди добро, би можеле да почнеме да ги користиме во погодените земји во јануари 2015. година.
15. Критичарите велат дека паниката поради болеста се шири побрзо од самиот вирус. Дали е соодветно да се каже дека целата ситуација е пренагласена и претерана во однос на заканата што овој вирус ја претставува за развиениот свет?
Еболата е едно од заболувањата кои предизвикуваат најмногу страв: историски гледано може да предизвика смрт кај 9 од 10 заболени лица, иако во ова ширење на вирусот, смрт настапува кај околу 50% од заболените. Сите закани кои се непознати или егзотични предизвикуваат загриженост на јавноста, а тоа го прави ризикот од ебола и во Европа. Токму поради ова важно е да се убедат жителите на Европа дека постои многу низок ризик од изложеност. Иако останува можноста да се јават спорадични увезени случаи на ебола вирусна болест, ризикот од ширење на еболата во Европа може да се избегне и е многу низок. Лицата кои патуваат во погодените земји треба да избегнуваат контакт со телесни течности на заразени живи или починати лица или животни и да побараат лекарска помош веднаш штом ќе забележат симптоми на болеста.
Домашни миленици
16. Дали домашните миленици имаат улога во пренесувањето на еболата?
Еболата е зоонотско заболување, односно заболување кое може да преминува од животински на човечки носители. Се верува дека појавите на ебола се јавуваат поради јадењето диви животни кои живеат околу селата. Сепак, не постојат докази дека кучињата имале некаква улога во претходните појави на болеста.
17. Дали еутаназијата на милениците (како што се мачките и кучињата) е соодветна мерка на претпазливост за да се спречи ширењето на вирусот?
Од голема важност е ветеринарните и здравствените институции да ја оценат секоја ситуација земајќи ги предвид видовите за кои станува збор и поединечните околности. Генерално, еутаназијата на милениците (кучиња и мачки) не би помогнала за контролирање на појавата на болеста. Секој ризик мора да се оцени наспроти можноста, луѓето, за да ги заштитат своите миленици, да не кажуваат дека биле во контакт со некој кој е заболен со ебола вирусната болест. Следењето на контактите е од голема важност за контролирање на ширењето на ебола вирусната болест како и за прекинување на преносот на болеста од човек на човек.
Улогата на СЗО во земјите кои не се членки на ЕУ
18. Каков вид помош од СЗО е веднаш достапна за земјите кои немаат сопствени лаборатории за да дијагностицираат ебола?
Во ЕУ/ЕЕА постојат 8 лаборатории со 4. ниво на биолошка безбедност 4 (BSL 4) и две од нив се центри кои соработуваат со СЗО (WHO/CC): Институтот за тропска медицина Бернард Нохт во Хамбург, Германија и Институтот Пастер во Лион, Франција. Доколку е потребно тестирање на примероци за присуство на ебола, СЗО го олеснува поврзувањето помеѓу земјата и лабораторијата која соработува со СЗО така што тие билатерално можат да се договорат за земањето примероци и транспортот на примероците.
19. Каков вид на помош може СЗО да понуди во случај на увезена болест?
Глобалната мрежа за алармирање и реагирање при појави на болести (GOARN) формира тим за брза реакција кој веднаш ќе се испрати во земјата во која ќе се утврди присуство на заболени со ебола.
За случајот во Шпанија
20. Дали сметате дека Шпанија не била доволно внимателна во овој случај?
Нема причини да се заклучи такво нешто. Се вршат истражувања за да се види на кој начин се пренел вирусот. СЗО верува дека Шпанија врши темелна истрага, со која се очекува да се одговорат главните неодговорени прашања за тоа како се пренела инфекцијата и како се управувало со случајот откако сестрата ги добила првите симптоми.
21. Дали СЗО размислува да ги промени – или да препорача промена на сопствените протоколи за ебола по случајот во Шпанија?
СЗО во овој момент не гледа потреба да се променат постоечките насоки како резултат од случајно изложување на вирусот на ебола во Шпанија. Случајната контаминација кај луѓе кои биле изложени на пациенти кои се инфицирани со ебола може да се случи: овој ризик може и мора да се намали со строги мерки за превенција и контрола на инфекцијата (IPC). СЗО секогаш внимателно ги следи истрагите на таквите настани со цел да се извлечат научени лекции. Сегашните препораки на СЗО за ебола се достапни на http://www.who.int/csr/resources/publications/ebola/en/.
22. Дали има причина да се мисли дека протоколите на Шпанија за постапување со пациенти со ебола вирусна болест се различни (помалку строги/заштитувачки) од тие кои постојат во другите земји во Европа?
Нема причина да се заклучи такво нешто. Истрагата има за цел да утврди како се пренела болеста.
23. Генерално, дали болниците во Шпанија се опремени за да се справат со пациенти кои се инфицирани со ебола вирусна болест исто како и другите болници во Европа?
Европските земји имаат високи стандарди на подготвеност за справување со вирусни хеморагични трески како што е ебола вирусната болест, и Шпанија е една од нив.
24. Сестрата од Шпанија била испратена дома дури и откако развила треска? Кој е Вашиот коментар на ова?
Не можеме да коментираме за управувањето со поединечни случаи и би Ве упатиле да се обратите до шпанските институции со тоа прашање.
25. Како сметате дека можела да се пренесе инфекцијата?
Ова прашање ќе го одговори истрагата која во моментов се спроведува во Шпанија. Од минатите искуства можеме да кажеме дека симнувањето на заштитната опрема е еден од најризичните моменти, кога може да се јави контаминација. Исто така момент кога постои висока изложеност на ризик е чистењето на средината во која се наоѓа пациентот.
Macedonian to English: Child Marriages in Macedonia - Fact Sheet General field: Social Sciences Detailed field: Social Science, Sociology, Ethics, etc.
Source text - Macedonian Македонија
Поранешна Југословенска Република
„Имав 12 години кога го добив првото дете, беше девојче, многу ситно и умре по првиот месец. Јас бев многу слаба и маж ми постојано ме тепаше, а кога девојчето почина, го напуштив.“
– Малолетна девојка - сопружник
ДЕТСКИ БРАКОВИ
Детски или предвремен брак е заедница без разлика дали е формална или не, на две лица, од кои барем едното е под 18-годишна возраст . Бидејќи во овие заедници живеат деца јасно е дека тие не се можност самите да дадат слободна и целосна согласност да стапат во брак. На овој начин децата кои живеат во т.н. детски бракови се подложни на дискриминација и повреда на човековите права и правата на детето. Детскиот брак е појава што ги засега девојчињата и момчињата на различни начини. Општо, бројот на момчиња во детските бракови е значително понизок од оној на девојчињата.
Девојчињата-сопруги, исто така, се подложни на семејно насилство и сексуална злоупотреба во односи кои се нерамноправни. Во случаите кога девојчињата – сопруги забременуваат, често доживуваат компликации за време на бременоста и породувањето, бидејќи нивните тела се уште не се физички способни за носење дете. Кога ќе стапат во брак, и момчињата и девојчињата често мора да го напуштат образованието за да се вклучат во пазарот на трудот и/или да ги преземат домашните обврски.
Повеќе меѓународни договори, конвенции и програми за акција го третираат проблемот на детскиот брак. Издвојуваме дел од нив: Конвенцијата за согласност за брак, минимална возраст за брак и регистрација на бракови од 1962 година; Конвенцијата за елиминација на сите форми на дискриминација врз жените (1979 г.); Конвенцијата за правата на детето (1989 г.) и Пекиншката платформа за акција од 1995 година (којашто следуваше по Четвртата светска конференција на ОН за жените). Во овие меѓународни конвенции се утврдени мерки со кои државите би требало да ги прекинат штетните обичаи и традиции, да се спречи насилството врз девојчињата, да постои слобода за согласност за брак, утврдена е минималната возраст за склучување на брак, начинот на официјална регистрација на брак, како и право на слободно на избирање сопружник.
Во овие меѓународни конвенции се утврдени мерки со кои државите би требало да ги прекинат штетните обичаи и традиции, да се спречи насилството врз девојчињата, да постои слобода за согласност за брак, утврдена е минималната возраст за склучување на брак, начинот на официјална регистрација на брак, како и право на слободно на избирање сопружник.
Овој документ ги сублимира сите информации за прашањето на детскиот брак во оваа земја, и нуди препораки за понатамошно институционално третирање на ова прашање.
Во документов направен е преглед на националното законодавство, преглед на ратификацијата од страна на земјата на разните меѓународни стандарди релевантни за тоа прашање, како и анализа на актуелните практики и ставови кон детскиот брак и статистички информации за преваленцата во практиката.
Методологијата за оваа студија вклучи преглед на постојната правна рамка и официјално достапните статистички податоци за детскиот брак во земјава., Направени се и интервјуа со деца-сопружници, како и интервјуа со експерти кои работат на полето на детските и човековите права.
МЕЃУНАРОДНИ СТАНДАРДИ
Нашата земја е потписничка на Конвенцијата на ОН за правата на детето и на двата факултативни протокола од 1993 година. Исто така, земјата е членка на Советот на Европа и е потписничка на Меѓународниот пакт за социјални, економски и културни права; Меѓународниот пакт за граѓански и политички права; Конвенцијата за елиминација на сите форми на дискриминација врз жените (ЦЕДАВ) (и на Факултативниот протокол), Конвенцијата на Советот на Европа за заштита на човековите права и основни слободи, и на Ревидираната европска социјална повелба.
Уставот на нашата земја наведува дека „меѓународните договори ратификувани во согласност со Уставот автоматски стануваат дел од внатрешниот правен поредок и не смее да се менуваат со закон“. Принципите од Конвенцијата на ОН за правата на детето се вградени во националните закони коишто ги дефинираат обврските на сите релевантни државни органи во однос на гарантираните права и најдобрите интереси на детето. За жал, не се воспоставени во второстепено законодавство, политичките документи и во механизмите за реализација на ваквите обврски.
ЗАКОНСКИ КОНТЕКСТ ВО ЗЕМЈАТА
Во последниве 3 (три) децении државава се соочи со значителна економско-социјална промена. Постојаниот процес на економска транзиција доведе до висока стапка на невработеност, раст на сиромаштијата и влошен животен стандард.
Во Завршните коментари на комбинираниот прв, втор и трет периодичен извештај за состојбите во нашата земја од 2006 г., Комитетот за елиминација на дискриминацијата врз жените изрази загриженост за „опстојувањето на патријархалните ставови и длабоко вкоренетите стереотипи за улогите и одговорностите на жените и мажите во семејството и општеството. Овие стереотипи претставуваат значајна пречка за спроведувањето на Конвенцијата и се основна причина за обесправената положба на жените во повеќе области.“
Во согласност со законите, детскиот брак во земјата е забранет, освен во исклучителни случаи за малолетници постари од 16 години, во оправдани ситуации утврдени со постапка и со одлука на надлежен суд.
Детските бракови се јавуваат кај одредени ранливи групи население кај кои постои одредена традиција. И, покрај напорите на државните институции и граѓанскиот сектор ова прашање треба да се третира со дополнителни мерки и активности.
КОЈ Е ДЕТЕ?
Законот за заштита на децата го дефинира детето како лице под 18-годишна возраст. Законот ги регулира системот, организацијата и начинот на давање заштита за децата, пред сè, во контекст на институциите од сферата на социјалната заштита. Овој закон ги обврзува сите институции во овој систем да ги преземат сите неопходни мерки за заштита на децата од злоупотреба.
Според Уставот, мајките, децата и малолетниците имаат право на посебна заштита од државата. Разликата меѓу дете и малолетник не е посочена.
Законот за семејство не предвидува дефиниција на дете, но наизменично ги користи термините „дете“ и „малолетник“, без да нарави јасно разграничување меѓу двата термина. Законот предвидува заштита на семејството, децата, малолетниците и децата без родители. Кривичниот законик не предвидува дефиниција на дете, но дефинира дете-жртва на криминал како малолетник под 18 години.
На друго место, Законот за малолетничка правда го дефинира малолетникот како „секое лице до возраст од 18 [години] кое, според Конвенцијата за правата на детето се смета за дете“. Овој закон воведува дополнителни термини, како што се деца во ризик, и за првпат го дефинира статусот на ризик и обврските на сите институции во рамките на системот за малолетничка правда во поглед на децата во ризик.
Општо, има разидување во терминологијата употребена во различни закони во однос на статусот дете. Она што е заедничко за сите закони е тоа што лицата под 18-годишна возраст не уживаат потполна деловна способност, што е предмет на одредени исклучоци. Терминолошкиот проблем го засега спроведувањето на законите што се однесуваат на заштитата на децата, помладите малолетници и малолетниците.
КОЈ МОЖЕ ДА СКЛУЧИ БРАК?
Според Законот за семејство, „бракот е заедница [. . .] од маж и жена во кој се спроведуваат интересите на сопружниците, семејството и општеството.“ За да биде законски важечки бракот, двајцата идни сопружници мора слободно да ја изразат својата согласност пред државен матичар. Законот наведува дека лице под 18 години не може да склучи брак. Меѓутоа, во одредени околности, судот може, во вонсудска постапка, да му дозволи на лице кое навршило 16 години да склучи брак. Оваа одлука може да се донесе само ако лицето има физичка и ментална способност да ги исполнува правата и должностите на брачниот живот, што подлежи на претходно медицинско мислење од здравствена институција и во согласност со стручната помош дадена од центар за социјална работа. Со склучувањето на бракот дете постаро од 16 години стекнува потполна деловна способност.
Кривичниот законик наведува дека чинот на полнолетник кој живее во обичаен или неформален брак со малолетник на возраст од 14 до 16 години е кривично дело казниво со затвор во времетраење помеѓу три месеци и три години. Истата казна важи и за родители или старатели кои дозволуваат или наведуваат малолетник кој навршил 14, но не и 16 години, да живее во обичаен брак со друго лице. Сепак, праксата вели дека судовите заземаат благ пристап кон сторителите на ваквиот кривичен прекршок. Студијата спроведена од УНИЦЕФ во 2010 г. за сексуалната злоупотреба на децата откри дека „за кривичното дело вонбрачен живот со малолетник меѓу 14 и 16 години, условна казна била изречена во 78,5 проценти од случаите.“
Особена загриженост предизвикуваат обичајните бракови кои вклучуваат деца под 16-годишна возраст, што претставува кривично дело, но се појавува во одредени случаи низ целата земја.
Во случај на утврдени околности за живеење на малолетно лице под 16-годишна возраст во обичаен брак, институциите се надлежни да постапат по службена должност. Центрите за социјална работа, како надлежен орган за старателство, по службена должност, по пријава од друга институција и по сопствени сознанија постапуваат за заштита на малолетното лице. Во овие рамки центрите за социјална работа вршат надзор над извршувањето на родителското право и преземаат конкретни мерки, а по потреба покренуваат постапка за одземање на родителското право или кривична постапка против одговорните полнолетни лица.
Во рамките на овие мерки детето може да се смести во згрижувачко семејство, соодветна установа или во друга најсоодветна форма на заштита.
Кривичните постапки ги покренуваат МВР и јавниот обвинител.
ПЛАНИРАЊЕ НА СЕМЕЈСТВОТО И РЕПРОДУКТИВНИ ПРАВА
Според Законот за семејство, секое лице има право да основа семејство. Во однос на планирањето на семејството, Законот за здравствена заштита гарантира право на здравствена заштита за сите граѓани. Законот за прекин на бременоста предвидува слобода на избор во однос на прекинот на бременоста.
Правото на прекин на бременоста може единствено да се ограничи поради здравствени причини.
Пристапот до контрацепција е ограничен за групите со низок животен стандард, бидејќи купувањето на модерните контрацепција се на трошок на корисникот. Жените од руралните подрачја имаат ограничен пристап до советување за планирање на семејството, бидејќи овие советувања се одвиваат во гинеколошките установи кои главно се наоѓаат во урбаните средини.
Не постојат релевантни податоци за бројот на бремености во старосната група од 15 до 19 години. Употребата на современи контрацептивни средства општо е ниска во нашава земја. Адолесцентите и младите полнолетници ги користат услугите на планирање на семејството уште помалку. Според еден извештај на УНИЦЕФ, само 1,1 процент од жените под 19 години користеле контрацепција во 2007 година.
Истовремено, бројот на адолесцентни девојки кои се породуваат е во опаѓање (од 6,7 проценти во 2008 г., на 6,5 проценти во 2009г., и 5,9 проценти во 2011 г. ). Просечната возраст при првото породување во 2011 г. (26,2 години) е нешто повисока во споредба со претходната година (26,0 години), но, сè уште е пониска во споредба со просечната возраст во повеќе земји во Европа.
Во поглед на сексуалното здравје на младите нема достапни статистички податоци. Поголемиот дел од анализата се заснова врз истражувањето спроведено од Заводот за јавно здравје, коешто посочува преваленција на ризично сексуално однесување, недостиг на информации на младите за сексуалното и репродуктивно здравје и ниска употреба на услугите. Според Националната стратегија за сексуално и репродуктивно здравје, 32 проценти од адолесцентите под 19-годишна возраст се сексуално активни (40 проценти од момчињата и 21 процент од девојките). Педесет проценти од младите изразиле потреба од повеќе информации за современите контрацептивни средства. Само 1,6 процент од девојките на возраст од 15 до 19 години користат орална контрацепција, а само 34,8 проценти од младите испитаници користеле кондоми во текот на најскорешниот сексуален однос.
Според друго истражување спроведено од Заводот за јавно здравје, 11,9 проценти од учениците веќе имале искуство на сексуален однос. Процентот на ученици на возраст од 13 до 15 години кои имале полови односи бил 8,9 (14,4 проценти од момчињата и 3,1 процент од девојчињата), додека 4,6 проценти од учениците имале полови односи пред да навршат 13 години.
Сексуалното образование не е дел од наставните програми ниту на основните ниту на средните училишта. Отсуството на организирана рамка за ширење на сознанијата од сексуалното и репродуктивното здравје кај адолесцентите доведува до слаби познавања на сексуалното и репродуктивно здравје.
ДЕТСКИОТ БРАК ВО ЗЕМЈАВА
Покрај ниското културно ниво, образовно социјалниот статус бројни други причини се наведуваат како оправдување за склучувањето и постоењето на детските и обичајните бракови. Најчестата е бременоста на девојчето, потребата да се сочува честа на семејството и „подобриот живот во западните земји“.
Оправданието „подобар живот“ особено важи во случаите во коишто младоженецот, којшто работи во странство, си доаѓа дома за да си најде невеста која ќе ја поведе со себе. Ова е особено пожелен исход за семејства што се соочуваат со економски тешкотии. Особено поврзано со детските бракови е напуштањето на училиштето.
Според интервјуата со децата-сопружници, како и со активистите на НВО, одлуката за напуштање на училиштето многу рано во образовниот процес ја носат родителите, главно во ромската популација. Ваквиот став кон образованието на девојчињата е вкоренет во уверувањето дека местото на женските е дома, за тие да добијат соодветна подготовка за брак и да ја сочуваат невиноста.
Детскиот брак односно негова директна последица се млади мајки кои не го завршуваат образованието, не стекнуваат вештини за да учествуваат на пазарот на труд, со што им се намалуваат можностите да бидат активни чинители во социјално економскиот живот во земјава.
Патријархалните вредности и ставови на родителите за семејната чест, моралност и невиноста на девојките ја продолжуваат дискриминацијата на ромските девојчиња во ромската популација.
РОМИТЕ ВО ЗЕМЈАВА
Според податоците од пописот во 2002 г., во земјата живеат 53.879 Роми (2,7 проценти од вкупното население). Речиси половина од вкупната ромска популација во земјата (23.475) живее во главниот град, Скопје, додека 13.342 живеат во населбата Шуто Оризари. Според достапните статистички податоци, 95 проценти од Ромите живеат во урбаните населби, обично во посиромашните средини (гета) или во предградијата. Општо, станбените услови кај Ромите се многу лоши и под стандардите на адекватното домување. Според некои неформални процени, 70 проценти од Ромите немаат имотен лист за докажување на сопственоста на својот имот.
Основниот проблем со официјалните бројки е тоа што тие не се совпаѓаат со конкретниот број Роми кои живеат во земјата. Ромските НВО проценуваат дека во земјата живеат 135.490 Роми или 6,7 проценти од вкупното население. Други извори од ромската заедница (ромската НВО Центар за едукација „Дархија“ Зоон) проценуваат дека станува збор за 80.000 или 3,9 проценти од вкупното население. Причина за таквиот огромен расчекор меѓу официјалните бројки и неофицијалните проценки е тоа што многу Роми не се регистрирани никаде во системот и не поседуваат никакви документи за лична идентификација, дури иако нивните семејства живееле во земјата со генерации. Мобилноста на ромската популација дополнително го отежнува проблемот на утврдување на точниот број Роми. Друг важен аспект е бројот на ромски бегалци од Косово кои влегоа во земјата за време на косовската криза без никакви документи за лична идентификација и останаа.
Актуелната практика меѓу Ромите не е браковите официјално да се регистрираат. Дистинктивна одлика на младите Роми е да живеат во обичајни бракови, коишто се сметаат за важечки во нивната заедница. Прашањата во основа на ваквиот шаблон се бројни, при што најгорливите се немањето лични исправи, сиромаштијата, нискиот степен на образование, невработеноста, фактот што едниот (обично девојката) или двајцата партнери се премлади за законско склучување брак, и трошоците за добивање на сите потребни документи за склучување брак.
Ситуацијата е слична во врска со регистрацијата на живородените деца. Кај некои Роми немањето лични исправи се пренесува на следната генерација. Главно, таквите шаблони доминираат меѓу Ромите со понизок степен на образование и квалификации, коишто живеат во сиромаштија и чии деца постепено стануваат, како што наведе еден активист од ромска НВО, „фантомски деца“ лишени од пристап до здравствена заштита, образование и социјална грижа. Ваквите деца гледаат на детскиот брак како на излез од таквата неизвесна ситуација.
КЛУЧНИ ЗАБЕЛЕШКИ И ПРЕПОРАКИ ЦИТАТИ
• Целосната соработка и координацијата меѓу кривично-правосудниот систем, системот за социјална заштита и здравствениот систем треба да бидат законски обврзувачки.
• Правата на децата треба да бидат јасно дефинирани во законодавните подакти, затоа можеби треба да се препорача предвидување на посебни мерки во рамките на стратешките документи.
• Поефикасно процесуирање на случаите и ефикасен прогон на сторителите во случаите кога полнолетник живее во обичаен брак со дете под 16-годишна возраст и унапредување на поддршката и давање заштита на децата-жртви.
• Во насока на етничко профилирање и стереотипизирање на детските бракови односно општо прифатеното мислење дека истите се случуваат предоминантно само кај одредена етничка заедница потребно е да се работи на зголемување на сензибилноста на стручната јавност.
• Меѓусекторската соработка на одделни институции потребно е да се интензивира иако истата е делумно утврдена со донесени протоколи за меѓусебна соработка на надлежните институции и тоа во постапување со децата на улица, децата жртви на сексуална злоупотреба, семејно насилство кое како жртви ги предвидува и децата и за децата во ризик во согласност со Законот за малолетничка правда.
• Спроведување на програми за унапредување на капацитетите на стручните лица во сите институции кои работат со овој проблем
• Спроведување национално истражување за малолетничките бракови заради креирање на идни мерки и поефикасно справување со проблемот.
• Да се организираат кампањи за подигање на свеста за последиците од детските бракови.
• Конкретно, кампањите за подигање на свеста треба да се фокусираат врз руралните подрачја, земајќи ја предвид културната разновидност, и да се осврнат на традициите на етничките групи заради надминување на штетните последици врз здравјето и развојот на девојчињата и повредата на правата.
• Да се развијат бази на податоци и систем на постојано собирање податоци за детските и обичајните бракови.
• Потребно е да се воведе образование за сексуално и репродуктивно здравје во основните училишта за да им се овозможи на децата и младите да стекнат точни сознанија за своето сексуално и репродуктивно однесување.
• Да се обезбеди достапност и пристапност на здравствени услуги, особено гинеколошки и педијатриски, советување за планирање на семејството и бесплатна контрацепција во заедниците што се најзасегнати од детски бракови, и во руралните подрачја.
• Да се развијат механизми за намалување на појавата на немање лични документи меѓу Ромите, како и за регистрирање на постојните обичајни бракови. Конкретно, таквиот механизам треба да вклучи мерки за третирање на прашањето на ромските деца на улица и нивната ранливост кон детските бракови, како регистрирани, така и нерегистрирани.
• И покрај постоењето на законската обврска родителите да ги запишуваат децата во основно и средно образование, децата сè уште го напуштаат училиштето – дури и основното. Овој проблем главно е присутен меѓу девојчињата. Обично се поврзува со економската состојба на семејството и има тенденција да биде во врска со детскиот брак на девојчињата и се доведува во корелација со обичајниот детски брак.
• И во извештајот на Министерствоото за правда од 2010 година може да се заклучи дека од законодавен аспект, значителен број членови од Конвенцијата за правата на детето се соодветно внесени во домашното законодавство. Меѓутоа, постои потреба да се обезбеди нивна практична примена.
• Според истата публикација Државата треба да ги зајакне законите што се однесуваат на детските бракови на возраст од 16 до 18 години. Треба да се развијат ефективни контролни механизми и правни процедури за напуштање на оваа традиционална практика.
• Да се ратификува Конвенцијата на Советот на Европа за превенција и борба против насилството врз жените и семејното насилство.
Градацијата како што е малолетник, дете, се користи во различни закони [. . .] Сметам дека ни треба еден сеопфатен термин. (Претставник на владина институција)
Националните закони не се внатрешно усогласени, а од друга страна, има огромни разидувања меѓу националните закони и меѓународните документи. (Правен експерт).
Ваквите законски одредби не се доволни за заштита на децата, затоа што една процена од психијатар и стручно мислење од центарот за социјална работа можеби се доволни судот да донесе одлука, но децата што стапуваат во брак или добиваат деца имаат потреба од поконтинуирана поддршка, грижа и надзор. Ним им се потребни насоки за да го сфатат значењето на бракот и да се однесуваат како родители. Мора да се предвиди дополнителна поддршка за децата-сопружници. (Претставник на владина институција)
Имав 14 години кога сводници дојдоа кај нас дома, сè беше договорено од баба ми, а кога мајка ми ме праша дали сакам да се омажам за тоа момче, јас едноставно молчев. Тие не ме омажија на сила, јас само не знаев што да кажам. (Дете-сопружник)
За жал, ако некоја НВО има намера да спроведе конкретен проект за детски бракови, тогаш ќе има активисти за време на проектот и толку. (НВО за детска заштита)
Детскиот брак обично значи отсуство на девојчињата од образовниот процес [и] постојано репродуцирање на традиционалните односи во семејството. Тој, исто така, делумно е резултат од повеќекратна дискриминација на некои етнички заедници, како што е ромската. (Правен експерт)
По мое мислење, сексуалното и репродуктивно образование треба да почнат порано, во основно [училиште], па дури содржини за човечката репродукција приспособени на возраста треба да се вклучат и во градинките. (Претставник на владина институција)
[. . .] имаме полнолетна мајка која во тоа време била дете, а нејзините родители не ѝ обезбедиле лични исправи, па така, тие [таа и нејзиниот сопруг] го следат истиот шаблон. Немаат изводи од матичната книга на родените и така е и со нивните деца. Така создаваме „фантомски деца“, и ова станува трансгенерациски шаблон. (Ромска НВО)
Станбените услови [на] Ромите, особено на оние што живеат во гетоизирани населби, во 21 век се катастрофални. Тие живеат во импровизирани домови, без водоснабдување и струја. Смртноста меѓу Ромите сè уште е највисока во земјата, а болестите [од коишто тие страдаат] се поврзани со домувањето [и] исхраната. (Ромска НВО)
Откако ќе го напуштат училиштето или ќе го завршат основното образование, ромските девојчиња остануваат дома [каде] им помагаат на мајките во домашната работа или ги чуваат помалите деца. Тие стануваат ризична група за детски или обичајни бракови, затоа што зборуваме за девојчиња на возраст од 13 до 17 години. Поради овие причини и социјалната изолација што ја наметнуваат родителите, девојчињата, немајќи [никаков друг] избор или излез, прифаќаат да се омажат. (Ромска НВО)
И
ПРЕГЛЕД НА ПОДАТОЦИТЕ
Број на население: 2 062 294 (31.12.2012)
Животен век при раѓање (жени): 77.05години (31.12.2012)
Животен век при раѓање (мажи): 72.97години (31.12.2012)
Стапка на невработеност: 31,4 проценти (2011 г.)
Процент на популација под 15 години: 123.721 (31.12.2012)
Популација под (националната) линија на сиромаштија (2006 г.): 19,1 проценти
Коефициент на писменост меѓу младите (стапката за жените како процент од стапката за мажите, возраст 15-24 години): 99,7 проценти (процена од 2010 г.)
Здравствени расходи по глава на жител годишно (2010 г.): 317 УСД
Главни етнички групи (2002 г.): Македонци 64,2 проценти, Албанци 25,2 проценти, Турци 3,8 проценти, Роми 2,7 проценти
Главни јазици: Македонски и секој друг јазик што го зборуваат најмалку 20 проценти од населението
СТАТИСТИКА ЗА ДЕТСКИТЕ БРАКОВИ
Петнаесет проценти мртвородени биле регистрирани кај девојки под 19 години во 2011 г. (7,1 проценти од сите мртвородени). Ако го споредиме делот на оваа старосна група во живородените (5,9 проценти) со бројот на мртвородените (7,1 процент), забележливо е дека оваа старосна група е претставена со поголем дел кај мртвородените отколку кај живородените. Ваквите податоци посочуваат поголеми здравствени ризици за младите мајки и за нивните бебиња. Податоците за смртноста кај мајките не се расчленети според возраста. Стапката на наталитет според возраст на девојките на возраст од 15 до 19 години е 18,1. Ова е релативно високо во споредба со просекот во ЕУ (15,2 во 2008 г. ). Од друга страна, во споредба со националниот просек во последниве 5 години, има забележливо и постојано опаѓање на стапката на наталитет од 20,5 во 2007 г.
Taбела 1 - Бракови според возраста на невестата (2012) и на младоженецот (2012)
Вкупен број бракови во 2012 г. Возраст на младоженец (години) Возраст на невеста (години)
Под 15 15-19 Под 15 15-19
13 991 0 (0%) 268 0 (0%) 1 727
Taбела 2 - Живородени според возраста на мајката (2012)
Вкупен број на живородени во 2012 г. Возраст на мајката (години)
Под 15 15 16 17 18
23 568 26 64 134 227 345
Taбела 3 - Живородени според возраста на мајката и брачната состојба (2012)
Брачна состојба Возраст на мајката (години) Вкупно под 19
17 Вкупно 2012 г.
Под 15 15-19
Мажени N/A N/A N/A 20 826
(1.9%)
Немажени N/A N/A N/A 2 742
ВКУПНО 26 1 333 1333 23 568
Taбела 4 Мртвородени според возраста на мајката и брачната состојба (2010)
Брачна состојба Вкупен број на мртвородени Возраст на мајката (години) Вкупно под 19
Translation - English The former Yugoslav Republic of Macedonia
“I was 12 years old when I got my first child, she was a girl, a very tiny one and she died after the first month. I was very weak and my husband was beating me all the time, and when the girl passed away, I left him.“
– a juvenile girl spouse
CHILD MARRIAGES
Child or early marriage is the union, whether or not official, of two persons, at least one of whom is under 18 years of age . By virtue of being children, child spouses are considered to be incapable of giving a free and full consent to enter marriage. Hence, children who are living in the so-called child marriages are susceptible to discrimination and to violation of their human rights and rights of the child. Child marriage is a phenomenon that affects girls and boys in different ways. Overall, the number of boys in child marriages is significantly lower than that of girls.
Girl child spouses are also vulnerable to domestic violence and sexual abuse within relationships that are unequal, and if they become pregnant, often experience complications during pregnancy and childbirth as their bodies are not ready for childbearing. On marrying, both boys and girls often have to leave education to enter the workforce and / or take up domestic responsibilities at home.
Various international treaties, conventions, and programmes for action address child marriage. These include: the 1962 Convention on Consent to Marriage, Minimum Age for Marriage and Registration of Marriages; the Convention on the Elimination of All forms of Discrimination Against Women (1979); the Convention on the Rights of the Child (1989), and the 1995 Beijing Platform for Action (which followed the UN Fourth World Conference on Women). These international instruments cover the abolishment of harmful customs and traditions, violence against the girl child, marriage consent, marriageable age, registration of marriage, and the freedom to choose a spouse.
Measures are stipulated in these international instruments whereby the States should abolish harmful customs and traditions, prevent violence against the girl child, and enable freedom regarding marriage consent; in addition, these instruments cover the issues of marriageable age, registration of marriage, and the freedom to choose a spouse.
This paper provides information about the issue of child marriage in this country and offers recommendations aimed at addressing the issue in an institutional manner. It includes a review of national legislation and the country’s ratification of the various international standards relevant to the issue, analysis of current practices and attitudes towards child marriage, and statistical information about the prevalence of the practice.
The methodology for this study involved a review of the existing legal framework and literature related to child marriage in Turkey, and interviews with child spouses and experts working in the fields of children’s and women’s rights
The methodology for this study involved a review of the existing legal framework and of the officially available statistical data about child marriages in the country. In addition, interviews with child spouses and experts working in the fields of children’s and human rights were conducted.
INTERNATIONAL STANDARDS
Our country is a signatory to the UN Convention on the Rights of the Child (CRC) and to the two Optional Protocols of 1993. Moreover, the country is a member of the Council of Europe and a signatory to the following legal instruments: the International Covenant on Social, Economic and Cultural Rights, the International Covenant on Civil and Political Rights, the Convention on Elimination of all Forms of Discrimination against Women (CEDAW) (and the Optional Protocol), the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms of the Council of Europe, and the Revised European Social Charter.
The Constitution of our country stipulates that “the international agreements ratified in accordance with the Constitution shall automatically become part of the internal legal order and must not be altered by means of a law“. The principles of the UN Convention on the Rights of the Child are embedded in the national laws that specify the obligations of all relevant state authorities in relation to the guaranteed rights and the best interests of the child. Regretfully, they are not established in the secondary legislation, in the political documents and in the mechanisms for implementation of these obligations.
THE LEGAL CONTEXT IN THE COUNTRY
In the last 3 (three) decades, the country has been faced with a significant socio-economic change. The never-ending process of economic transition has brought about high unemployment rates, increased poverty and deteriorated standard of living.
In the 2006 Concluding Comments of the combined initial, second and third periodic report about the situation in our country, the Committee on the Elimination of Discrimination against Women expressed concern about “the persistence of patriarchal attitudes and deep-rooted stereotypes regarding the roles and responsibilities of women and men in the family and society. These stereotypes present a significant impediment to the implementation of the Convention and are a root cause of the disadvantaged position of women in a number of areas.”
Child marriage in the country is prohibited according to the laws, except in extraordinary cases for juveniles over 16 in justified situations, determined as justified by a competent court that conducted a proper procedure and issued a relevant decision about it.
Child marriages tend to happen among certain vunerable groups of the population featuring a tradition of this nature. Notwithstanding the efforts by state institutions and civil society, this issue requires additional measures and activities.
WHO IS A CHILD?
The Law on Child Protection defines the term child as any person under 18 years of age. This law regulates the system, the organization and the manner of providing protection to the children, primarily in the context of the social welfare institutions. The law obliges all institutions in this system to take all the measures necessary to protect the children against abuses.
According to the Constitution, mothers, children and juvenilеs have the right to a special protection by the State. The difference between child and juvenilе is not specified.
The Law on Family does not include a definition for child; instead, it uses alternately the terms “child“ and “juvenilе“ without making a clear distinction between the two terms. The law provides for protection of the family, the children, the juvenilеs and the parentless children. The Criminal Code does not have a definition for child either, but it does define a child-victim of crime as a juvenilе under 18 years of age.
The Law on Juvenilе Justice defines a juvenilе as “any person up to 18 [years of age] who is considered a child according to the Convention on the Rights of the Child“. This law introduces additional terms such as children at risk, and for the first time it defines the status of risk and the obligations of all the institutions within the juvenile justice system in relation to the children at risk.
In general, there is a dissonance in the terminology used in the different laws with regard to one’s status of a child. What is common for all the laws is that the persons under 18 years of age do not enjoy a full legal capacity, which is subject to certain exceptions. The terminological problem affects the implementation of the laws dealing with child, younger juvenile and juvenile protection.
WHO MAY ENTER A MARRIAGE?
According to the law, “marriage is a union [. . .] of a man and a woman in which the interests of the spouses, family and society are pursued.“ In order for the marriage to be legally valid, the two future spouses must express their consent freely in front of a State registrar. The law specifies that a person under 18 may not enter marriage. However, in certain circumstances, the Court may allow a person who has turned 16 to enter marriage through an extrajudicial procedure. Such a decision may be made only if the person has both the physical and the mental capacity to fulfill the rights and duties arising from marital life, which is subject to a prior medical opinion from a health institution and professional assistance by a Center for Social Work. By entering marriage, a child older than 16 acquires full legal capacity.
The Criminal Code determines that the act by an adult who lives in a common-law or informal marriage with a juvenile aged between 14 and 16 years of age is a crime punishable by imprisonment of between three months and three years. The same sentence applies also to the parents or guardians who permitted or incited a juvenile who turned 14 but is not yet 16 to live in a common-law marriage with another person. However, the case law shows that courts tend to be lenient toward the perpetrators of this offence. The study carried out by UNCEF in 2010 about child sexual abuse revealed that “suspended sentence was passed in 78.5% of the cases for the crime of living out-of-wedlock with a juvenile aged between 14 and 16 years of age.“
Of special concern are the common-law marriages involving children under 16 years of age, which constitute a criminal offence; nevertheless, there are still such cases all around the country.
In cases where it has been established that a juvenile person under 16 is living in a common-law marriage, the institutions have the responsibility to act ex-officio. The Centers for Social Work, as the competent authority for guardianship matters, should act either ex-officio, or upon a report sent by another institution, or after learning themselves about it, in a manner so as to protect the juvenile person. In this regard, the Centers for Social Work supervise the fulfillment of the parental right and take the necessary specific measures; if needed, they may initiate a procedure for taking the parental right away or take a criminal action against the responsible adult persons.
In the context of these measures, a child may be placed in a foster family, in a relevant institution or under another appropriate form of protection.
Criminal actions are taken by the Ministry of interior and by the public prosecutor.
FAMILY PLANNING AND REPRODUCTIVE RIGHTS
According to the Law on Family, each person has the right to establish a family. With regard to family planning, the Health Care Law guarantees the right to health care to all the citizens. The Law on Interruption of Pregnancy envisages freedom of choice with regard to pregnancy interruption.
The right to pregnancy interruption may only be limited for health reasons.
Access to contraception is restricted for the groups with a low standard of living since the purchasing of modern contraceptives is a user cost. Rural women have limited access to family planning counseling since it takes place in gynecological facilities that are usually located in urban areas.
There is no relevant data about the number of pregnancies among the age group 15-19. The use of modern contraceptives is generally low in our country. Adolescents and young adults use family planning services even less. According to a UNICEF report, only 1.1 % of the women under 19 used contraception in 2007.
At the same time, the number of adolescent girls who gave birth to a child is in decline (from 6.7 % in 2008 to 6.5 % in 2009 and 5.9 % in 2011) . The average age at the first delivery in 2011 (26.2 years) is slightly higher than in the previous year (26.0 years), but is still lower compared with the average age in the majority of European States.
No statistical data is available about youth sexual health. The majority of the analyses are based on the survey conducted by the Public Health Institute, which indicates prevalence of risky sexual behavior, lack of information among the youth about sexual and reproductive health, and low usage of the services available. According to the National Strategy on Sexual and Reproductive Health, 32% of the adolescents under 19 are sexually active (40 % of the boys and 21 % of the girls). Fifty percent of the youth pointed to the need for more information about modern contraceptives. Only 1.6 % of the girls aged 15 - 19 use oral contraception, and only 34.8 % of the young respondents used condom during their last sexual intercourse.
According to another survey carried out by the Public Health Institute, 11.9 % of the pupils have already had the experience of a sexual intercourse. The proportion of pupils aged 13-15 that have had sex was 8.9 % (14.4 % of the boys and 3.1 % of the girls), and 4.6 % of the pupils have had sex before they have turned 13.
Sexual education is not part of the curricula of either the primary or the secondary schools. The lack of an organized framework for dissemination of the information about sexual and reproductive health among the adolescents has lead to poor knowledge about sexual and reproductive health.
CHILD MARRIAGES IN THE COUNTRY
In addition to the low cultural level, and low educational and social status, many other reasons have been indicated as a justification for entering and for the existence in general of child and common-law marriages. The most common reasons include the pregnancy of the girl, the need to preserve the honor of the family and “the pursuit of a better life in the western countries“.
The justification of “better life“ applies to those cases where the bridegroom who works abroad has come home in order to find a bride whom he would take home with him. This is a very much desired outcome for the families faced with economic hardship. Leaving school is associated with child marriages to a great extent.
According to the interviews with children spouses as well as with NGO activists, it seems that the parents are the ones who decide that the child should leave the school in a very early stage of the educational process, mainly among the Roma population. This attitude toward the education of the girls is rooted in the belief that their place is at home so that they could receive an adequate preparation for the later marriage and preserve their virginity.
A direct consequence of child marriages is young mothers who do not complete their education and do not acquire the skills needed to participate in the labor market, which narrows the possibilities for them to be active players in the socio-economic life in the country.
Patriarchal values and the attitudes of the parents regarding the honor of the family, morality and virginity of the girls perpetuate the discrimination of Roma girls among the Roma population.
THE ROMA POPULATION IN THE COUNTRY
According to the data of the 2002 census, there are 53.879 Roma living in the country (2.7 % of the total population). Nearly one half of the total Roma population in the country (23.475) is living in the capital city of Skopje, out of whom 13.342 are living in the Shuto Orizari neighborhood. According to the available statistical data, 95 % of the Roma are living in urban settlements, usually in poorer neighborhoods (ghettos) or in the suburbs. Generally, the housing conditions of the Roma people are very poor and below the standards for adequate housing. According to some informal estimates, 70 % of the Roma don’t have a property title document which is required for one to prove the ownership of one’s property.
The main problem with the official figures is that they do not match the actual number of Roma who are living in the country. Roma NGOs estimate that 135.490 Roma or 6.7 % of the total population are living in the country. Other sources from among the Roma community (the Roma NGO - Center for education “Darhija” Zoon) estimate that the number of Roma is 80.000 people or 3.9% of the total population. The reason for this huge gap between the official numbers and the unofficial estimates is that many Roma are not registered anywhere in the system and do not possess any personal identification documents, despite the fact that their families have lived in the country for generations. The mobility of the Roma population further complicates the issue of determining the exact number of Roma. Another important aspect is the number of Roma refugees from Kosovo who came to the country during the Kosovo crisis without any personal identification documents and stayed here.
A current practice among the Roma is that marriages are usually not officially registered. A distinctive feature of the young Roma is to live in common-law marriages, which are considered as valid in their community. The problems underlying this pattern are numerous, the most bitter ones being the lack of personal identification documents, poverty, low level of education, unemployment, the fact that one of the partners (usually the girl) or both partners are too young to enter a legal marriage, and the costs for obtaining all the documents necessary for entering marriage.
The situation with the registration of liveborn children is similar. With some Roma, the situation of not having personal identification documents is conveyed to the next generation. This pattern usually prevails among the Roma with low level of education and qualifications who live in poverty and whose children gradually become – as it was put by one Roma NGO activist – “phantom children“ deprived of any access to health care, education and social care. These children perceive child marriage as an exit from their precarious situation.
KEY POINTS AND RECOMMENDATIONS QUOTES
• Make the full cooperation and coordination between the criminal justice system, the social welfare system and the health care system legally binding.
• The rights of the children should be clearly defined in the bylaws, thus one should maybe recommend that special measures be envisaged in the strategic documents.
• Process cases more efficiently; similarly, perpetrators should be prosecuted efficiently in cases where an adult lives in a common-law marriage with a child under 16 years of age; increase the support and protection for children-victims.
• In the context of ethnic profiling and the stereotypes regarding child marriages where the generally accepted opinion is that they happen predominantly in one ethnic community, work should be done to increase the sensitivity of the professional public.
• The intersectoral cooperation between certain institutions needs to be intensified despite the fact that it has been partially established through the adopted protocols for mutual cooperation between the competent institutions, in areas such as street children, children-victims of sexual abuse, domestic violence (where children can also be potential victims), and children at risk in accordance with the Law on Juvenile Justice.
• Carry out programs for developing the capacities of the professionals in all the institutions dealing with this problem.
• Carry out a national survey about juvenile marriages with a view to designing the future measures and dealing with the problem in a more efficient manner.
• Organize PR campaigns in order to raise the awareness about the consequences of child marriages.
• More specifically, the PR campaigns should focus on the rural areas and take into account the cultural diversity, and they should address the traditions of different ethnic groups for the purposes of overcoming the harmful consequences on the health and the development of the girls and avoiding violations of their rights.
• Develop databases and a system of continuous data collection about child and common law-marriages.
• Introduce education about sexual and reproductive health in primary schools in order to enable the children and youth to obtain accurate information about their sexual and reproductive behavior.
• Ensure availability and accessibility of health services, especially of gynecological and pediatric services, family planning counseling and free contraception in the communities that are most affected by child marriages as well as in the rural areas.
• Develop mechanisms for reducing the number of cases of Roma not having personal identification documents, as well as mechanisms for registering the existing common-law marriages. Such mechanisms should include measures for tackling the issue of Roma street children and their vulnerability to child marriages, no matter whether the marriage is registered or not.
• Despite the legal obligation for the parents to enroll their children in primary and secondary school, children are still dropping out of school, even of primary school. This problem is mainly affecting girls. It is usually associated with the economic situation of the family and tends to be connected with the girl child marriage phenomenon, i.e. brought into correlation with the common-law child marriage.
• It can be concluded from, inter alia, the report of the Ministry of Justice for 2010 that from a legislative perspective, a significant number of articles of the Convention on the Rights of the Child have been adequately introduced in the domestic legislation. However, there is a need to provide for their application in practice.
• According to the same publication , the State should strengthen the laws relating to child marriages at the age of 16-18. Effective control mechanisms and legal procedures for abandoning this traditional practice need to be developed.
• Ratify the Convention of the Council of Europe on preventing and combating violence against women and domestic violence.
Gradation such as “juvenile” and “child” is used in different laws [. . .] I think we need one comprehensive term. (Representative of a governmental institution)
The national laws are not internally harmonized, and on the other hand there are huge discrepancies between the national laws and the international documents. (Legal expert).
These legal provisions are not sufficient to protect the children because one assessment from a psychiatrist and one expert opinion from the Center for Social Work are maybe enough for the court to take a decision, but those children who enter marriage or give birth to children need a more continuous support, care and supervision. They need directions in order to understand the significance of marriage and to behave as parents. Additional support for the children spouses must be provided for. (Representative of a governmental institution)
I was 14 when panders came at our home; everything was agreed by my grandmother, and when my mother asked me if I wanted to marry that boy, I simply kept quiet. They didn’t’t marry me by force; I simply didn’t know what to say. (A child spouse)
Regretfully enough, if an NGO intends to carry out a specific project on child marriages, they will have activists only during the project lifetime and that’s it. (NGO for child protection)
Child marriage usually means absence of the girls from the educational process [and] perpetuation of the traditional relationships in the family. In addition, child marriage is partially result of multiple discrimination of certain ethnic communities such as the Roma. (Legal expert)
In my opinion sexual and reproductive health education should start earlier, in primary [school], and some contents about human reproduction adapted to the age should be included even in the kindergartens. (Representative of a governmental institution)
[. . .] we have an adult mother who at that time was a child, and her parents did not provide her with personal identification documents, so they [her and her husband] are now following the same pattern. They don’t have Birth Certificates and the same goes for their children. This is how “phantom children“are created, and this has become a trans-generational pattern. (Roma NGO)
The housing conditions of [the] Roma, especially of those Roma living in ghetto-like neighborhoods are disastrous for the 21st century. They live in improvised homes, without any water supply and electricity. Mortality among the Roma is still the highest in the country, and the diseases [they suffer from] are associated with housing [and] nutrition. (Roma NGO)
After they’ve dropped out of school or finished primary education, Roma girls stay at home [where] they help their mothers with the domestic work or mind the younger children. They become a group at risk for child or common-law marriages, because we are talking about girls aged 13 - 17. Because of these reasons and the social isolation imposed by the parents, the girls - having [no other] choice or exit - accept to get married. (Roma NGO)
DATA OVERVIEW
Population: 2 062 294 (31.12.2012)
Life expectancy at birth (women): 77.05 years (31.12.2012)
Life expectancy at birth (men): 72.97 years (31.12.2012)
Unemployment rate: 31.4 % (2011)
Proportion of the population under 15 years of age: 123.721 (31.12.2012)
Population below the (national) poverty threshold (2006): 19.1 %
Coefficient of literacy among youth (the rate for the women as a percentage of the rate for men, age 15-24): 99.7 % (2010 estimate )
Annual health expenditures per capita (2010): 317 USD
Main ethnic groups (2002): Macedonians 64.2 %, Albanians 25.2 %, Turks 3.8 %, Roma 2.7 %
Main languages: Macedonian and any other language spoken by at least 20% of the population
CHILD MARRIAGE STATISTICS
15% stillborn babies were registered with girls under 19 in 2011 (7.1 % of all stillborns). If the share of this age group in the liveborns (5.9 %) is compared with the number of stillborns (7.1 %), it can be noticed that this age group is more represented with stillborns than with liveborns. This data indicates greater health risks for the young mothers and for their babies. Maternal mortality data is not disaggregated by age. Birth rate by age for the girls aged 15-19 is 18.1. This is relatively high in comparison with the EU average (15.2 in 2008 ). On the other hand, compared with the national average over the last 5 years, the birth rate has been noticeably and constantly declining since 2007 when it was 20.5.
Table 1: Marriages by bride’s age (2012) and bridegroom’s age (2012)
Total number of marriages in 2012 Age of the bridegroom (years) Age of the bride (years)
Under 15 15-19 Under 15 15-19
13 991 0 (0%) 268 0 (0%) 1 727
Table 2: Liveborns by the age of the mother (2012)
Total number of liveborns in 2012 Age of the mother (years)
Under 15 15 16 17 18
23 568 26 64 134 227 345
Table 3: Liveborns by the age of the mother and their marital status (2012)
Marital status Age of the mother (years) Total under 19
17 Total in 2012
Under 15 15-19
Married N/A N/A N/A 20 826
(1.9%)
Single N/A N/A N/A 2 742
TOTAL 26 1 333 1333 23 568
Table 4: Stillborns by the age of the mother and their marital status (2010)
Marital status Total number of stillborns Age of the mother (years) Total under 19
17
Under 15 15-19
Married 164 0 (0%) 8 (4,9%) 8 (4,9%)
Single 47 1(2,1%) 6 (12,8%) 7 (14,9%)
TOTAL 211 1 14 (6,6%) 15 (7,1%)
NOTES AND REFERENCES
Macedonian to English: Renovation/upgrade of warehouse facilities General field: Tech/Engineering Detailed field: Construction / Civil Engineering
Source text - Macedonian
ПРЕДМЕТ: ПРОЕКТНА ПРОГРАМА
Магацинскиот комплекс„Орман„- Глуво Бразда на кој е корисник Министерството за внатрешни работи треба да се изврши зголемување на физичката безбедност на магацинскиот комлекс „Орман„ каде што проектната програма ги опфаќа следните работни активности:
1. Градежно занатски работи
1.1 Стара ограда( постоечка ) - Поправка и санација на старата ограда во должина од 2000 метри околу магацинскиот комплекс каде што ќе има потреба.
*Карактеристики на оградата
* Армирано бетонски столбчиња конусно изработени со четириаголен напречен пресек во основата со димензии15х15 цм на врвот 10х10 цм - заоблен под агол од 90 степени, со вкупна должина од 2700цм од кој 50 цм е вкопан во земја, поставени на меѓусебно растојание од 3500 цм, како што е прикажано на цртежот.
* Мрежата е изработена од бодликава жица ǿ 2.2мм со
14 хоризонтали поставена на меѓусебно растојание од15 цм по вертикала , две дијагонали поврзани меѓу крајните делови од столбовте и една вертикала која е поставена на средината меѓу два столба , како што е прикажано на цртежот.
* Затезна мрежа е изработена од бодликава жица ǿ 2,2мм- со 8 хоризонтали поставена на меѓусебно растојание од 25 цм ослонети на два косника кој со едниот дел се фиксирани на горниот дел од столбовите а другиот дел под агол се вкопани во земја со затезен клин поставен на средина меѓу двата столба во надолжен правец и на растојание еден метар кон внатрешната страна од оградата во попречен правец, како што е прикажано на цртежот.
- Прилог: - Скица за постоечка ограда ( напречен и надолжен пресек)
- Скица за затезна мрежа на постоечка ограда
(напречен и надолжен пресек).
*Предмер за санација на оградата и изведба на земјани работи
- расчистување од вегетација и порамнење на теренот по целата должина на старата оградата....................2000 метри
- ископ на земја меѓу старата и новата ограда во ширина од 2м , на длабочина од 0,2м во должина од ..............2000 метри
- посипување и набивање на тампон од дробен камен со гранулација 2 - 5 , во дебелина од 0,20 м и ширина 2,0 м простор меѓу старата и новата ограда во должина
од ...............................................................................2000 метри
- замена на оштетени и пукнати бетонски столбчиња со нови ,
со димензии како што е прикажано на цртежот............10 броја.
- замена на оштетена бодликава жица ǿ 2,2мм од мрежата на оградата со нова во должина од ...............................200 метри.
- затегнување на постојната бодликава жица од мрежата на оградата во должина од............................................ 500 метри
- демонтажа на затезната коса мрежа на оградата изработена од бодликава жица ǿ2,2мм и нејзино враќање во првобитна состојба на растојание еден метар од внатрешната страна на оградата.
-
1.2 Нова ограда
Магацинскиот комплекс “Орман “ потребно е да се огради со тип на ограда “ПАНЕЛ“ со должина од 1800 м.
Каракеристики за оградата
Панел ограда со дијаметар на жица од 4,5 мм и отвори 55х100 мм.
Панели со димензии Н=1,8м и L=2,5м со 4 укрутувања (појачувања)
Оградата-панелите да се поцинкувани,електростатски фарбана и печена во комора.
Столбови
Столбовите да се изработуваат во Y форма со димензии на профилот 60/60/3 мм,минизирани и фарбани во боја како оградата.
Столбовите се изработуваат од прав и кос дел.Правиот дел со Н=2,2 м од кој 1,8м е видливо а 0,4м се бетонира во бетонска стопа 40/40/40 цм со МБ 200.
Косиот дел во форма на V се наваруваат на столбовите под агол од 60° со димензии L =0,5м и профил како столбот 60/60/3мм како на цртеж.
Бодликава поцинкувана жица се става на двете страни на косиот дел со по 4 реда од двете страни.
На горниот дел на Y столбот се поставува хелиозна ( спирална ) жилет жица Q 60.
Прилог: Скица
2.Капија
2,1 Влезна капија
*Изработка и монтажа на една (1) шибер-лизгачка капија изработена од челични кутијасти профили 60/40/3 мм според дадена скица. На долната страна од вратата да биде поставена парапетна плоча од челичен лим д=1мм во висина од 50cm .
Долниот дел од капијата каде што е поставен парапетниот лим да биде изработен од челичен кутијаст Pпрофил60/40/3.
Изработка и монтажа на 6( шест) носиви насочувачки столбови на влезната капијата изработена од челични кутијсти профили со димензии 100/100/3мм , со должина 2600мм од кој 500 мм фундирани во бетонска стопа со димензии 0.40х040х1,0 м изработена од МБ 200 поставени како на цртежот.
На долната страна од вратата да бидат поставени назабена летва и соодветни тркала за водење. Водењето на шибер вратата да се врши на соодветна шина (L- профил) за водење, со димензии L= 5см и должина 14м , која ќе биде прицврстена на на бетонска подлога со димензии 0,40х0,30х14м изработена од МБ 200.
Во средниот дел да се постават вертикали од кутијасти прфили 25/25/3 мм со должина 1240 мм на меѓусебно растојание од 10см.
Конструкцијата после заварувањето да биде заштитена со еден слој основна и еден слој завршна боја како оградата.
Димензии на
капија:688х200cm.
Прилог : Скица
Набавка и монтажа на соодветен електромотор со редуктор и комплетна електроника и инсталација, за движење на клизна капија со назабена летва со тежина од 1000кг.
2,2 Внатршни капии 2
Изработка и монтажа на две (2) двокрилни капии-врати изработени од челични кутијасти профили 60/40/3 според скица.
На долната страна од крилата да има поставено парапетен лим д=1мм во висина од 50cm .
Долниот дел од капијата каде што е поставен парапетниот лим да биде изработенб од челичен кутијаст Pпрофил60/40/3.
Во средниот дел да се постават вертикали од кутијасти прфили 25/25/3 мм со должина 1260мм на меѓусебно растојание од 10см.
Ослонувањето на крилата да биде со помош на вертикални шилци ǿ 30 мм и должина од 2.10м кои на горниот дел има лагер за прифат , а на долниот дел лежиште за ослонување вградени во темелна бетонска греда со димензии 0.4х0.3х6,0 м и тркалацки лежишта. Да се постави катанар отпорен на сечење и кршење.
Конструкцијата да биде заштитена со еден слој основна и еден слој заштитна боја во нијанса како оградата.
Димензии на крило :2890х1940мм.
2,3 Санација на постојана капија изведена од кутијасти профили димензии на капија 600х200см
3. Крилна врата од челични профили
Изработка и монтажа на шест (6) еднокрилни врати изработени од челични кутијасти P профили 60/40/3 со димензии 990х1915мм според скица.
. На долната страна од вратата да биде поставен парапетен лим д=1мм во висина од50cm.
Во средниот дел да се постават вертикали од кутијасти прфили 25/25/3 мм со должина 1235 мм поставени на меѓусебно растојание од 10см.
Страничните челични столбови на горната страна да имаат поставено сврзен кутијаст профил 60/60/3мм за укрутување и „V“ челичен профил 60/60/3 мм под агол од 60`со димензии L=0,5м за прифаќање на бодликава поцинкувана жица за заштита и хелиозна(спирална) жилет жица Q 60.
Вратат да биде обезбедена со соодветен оков.
Конструкцијата да биде заштитена со еден слој основна и еден слој заштитна боја во нијанса како оградата.
Димензии на крилната врата:990х1915cm.
Прилог :Скица
3.Поставување на сигурносни двокрилни челични врати
-двокрилна челична сигурносна врата- промена на магацини број 2,4,5,6.( 11 врати).
- градежен отвор 190 х 220 цм.
- касата е изработена од челични профилирани лимови д=2мм
- крилата се изработени од двоен челичен лим д=2мм исполна од оплеменета иверка -16 мм и железо од профил L=4см која ќе обезбеди непробојност на зрно калибар 7,65 мм од пиштол-пушка.
- вратата е обезбедена со соодветен оков, на крилото ќе има брава со двојно заклучување
- Сигуносна брава со 4 чивии д=16 мм( и механизам за забравување по вертикала горе-доле)
- брава со заштитен цилиндар кој не може да се дупчи ниту да се онеспособи со киселина.
- бариера против упади за заштита на бравата со катинар отпорен на сечење и кршење.
- крилата ќе се носат со специјални шарки со зголемена носивост и огноотпорни.
- на местата кај шарките ќе има вградено фиксни чивии болтови.
- металните делови ќе бидат елекростатски обоени
-отварањето ќе биде нанадвор.
Земање на мерки од лице место од објект.
ИЗГОТВИЛ: ЈАНЕ НАКОВ
НАЧАЛНИК
ЉУПЧО КАЕВ
Translation - English
SUBJECT: DESIGN ASSIGNMENT
The warehouse facility “Orman” - Gluvo Brazda, being under the control and operation of the Ministry of Interior, shall be subjected to an upgrade of the physical security thereof, wherein the design assignment developed to this end, includes the accomplishment of the following operational activities:
1. Construction-craft works
1.1 Existing fence - Repair and rehabilitation of the existing fence extending around the warehouse area in length of 2000 meters, where necessary.
*Characteristics of the fence
* Reinforced concrete poles of conic shape having a base portion of rectangular cross-section of dim. 15x15cm and an upper section of dim. 10x10cm at the top area - curved at the angle of 90, in total length of 2700cm, with 50cm thereof being buried in soil, arranged at a mutual distance of 3500cm, in accordance with the referenced drawing presentation.
* The wire mesh is made of barbed wire Ø2.2mm, comprising 14 horizontal lines arranged at a mutual distance of 15cm, 2 diagonal lines to connect the end portions of the poles and 1 vertical line arranged in the middle between the two poles, in accordance with the referenced drawing presentation.
* Stretched wire netting made of barbed wire Ø2.2mm, comprising 8 horizontal lines arranged at a mutual distance of 25cm, leaning on 2 (two) angular members (poles), the first end thereof being fixed on the upper part of the poles, whereas the other end thereof is buried into the soil at an angle, by use of a tension wedge placed at the middle distance between the two poles relative to their longitudinal direction and at a distance of 1m towards the inner side of the fence relative to the cross-sectional line thereof, in accordance with the referenced drawing presentation.
Enclosure:
- A schematic view of the existing fence (cross-sectional and front view)
- A schematic view of the stretched wire mesh of the existing fence (cross-sectional and front view)
*Bill of Quantity relating to the rehabilitation of the fence and earthworks activities
- Clearing and grubbing, including landscaping over the entire length of the existing fence....................2000 meters
- Excavate soil between the existing and the new fence in width of 2m, at depth of 0.2m, in length of..............2000 meters
- Fill and compact sub-base layer of crushed stone of granule size 2-5, in thickness of 0.20m and width of 2.0m - the area between the existing and the new fence, in length of...............2000 meters
- Replace damaged and crushed concrete poles with new ones, of dimensions as shown in the reference drawing............. 10 pcs.
- Replace damaged barbed wire Ø2.2mm of the fence wire netting with new pieces, in length of...............................200 meters.
- Tighten the existing barbed wire of the fence wire netting, in length of............................................ 500 meters
- Dismantle stretched tensioning oblique wire net from the fence made of barbed wire Ø2.2mm and restore it in its original state, at a distance of 1m from the inner side of the fence.
1.2 New fence
- Erect fence type “PANEL” in length of 1800m to secure the area of the warehouse facility “Orman”, namely:
Characteristics of the fence
Panel type of fence, comprising a wire mesh of Ø4.5mm and a sieve opening 55х100mm.
Panel boards of dim. Н=1.8m and L=2.5m including 4 (four) stiffeners (strengthening pieces).
The panel fence boards shall be galvanized, pulverized and thermally treated in a chamber.
Poles
The poles shall be made as Y shaped members of dim. 60/60/3mm, prime coated and surface painted identically to the fence dye.
The poles shall comprise a rectangular and a bended section. The rectangular section shall be H=2.2m, with 1.8m thereof being visible and 0.4m being fixed in a concrete footing 40/40/40cm made of concrete C 200.
The bended section shall be made of V shaped members and shall be welded to the poles at an angle of 60°, wherein the members shall be L=0.5m long, with the dimensions thereof being identical with the pole, namely 60/60/3mm, as shown in the reference drawing.
Fix galvanized barbed wire on both sides of the bended section, observing 4 lines of wire at each side.
Fix helical, razor type wire Ø60 on the upper part of the Y shaped pole.
Enclosure: Drawing - Schematic view
2. Gate
2.1 Entrance gate
*Manufacture and fix pcs. 1 (one) sliding gate made of steel square members 60/40/3mm, in accordance with the referenced drawing presentation. Fix parapet board of steel sheet d=1mm, H=50cm in the lower part of the gate.
The lower part of the gate, namely the area bearing the parapet sheet-metal board, shall be made of a square “P” shaped member 60/40/3mm.
Manufacture and fix pcs. 6 (six) bearing guide poles at the entrance gate, made of steel square members of dim. 100/100/3mm, in length of 2600mm, with 500mm thereof being fixed into a concrete footing of dim. 0.40х0.40х1.0m made of concrete C 200, arranged in accordance with the referenced drawing presentation.
The lower part of the gate shall be equipped with a tooth lath and corresponding guide wheels. The guidance of the sliding gate shall operate by use of a corresponding “L” shaped guide rail of dim. L=5cm in length of 14m, said guide rail being fixed into a concrete footing of dim. 0.40x0.30x14m made of concrete C 200.
Erect vertical square members 25/25/3mm of length L=1240mm in the middle part of the gate, arranged at a mutual distance of 10cm.
Upon completion of the welding, protect the structure by applying one layer of prime coat and one layer of surface paint identical to the fence dye.
Dimensions of the gate: 688х200cm.
Enclosure: Drawing - Schematic view
Supply and erect corresponding electric motor, including a reducing unit (gearbox) and the entire appurtenant electronic devices and installations, requisite for the operation of a sliding gate comprising a tooth lath weighing 1000kg.
2.2 Internal gates 2
Manufacture and erect pcs. 2 (two) swing gates, double-wing, made of steel square members 60/40/3mm, in accordance with the referenced drawing presentation.
Fix parapet sheet-metal d=1mm, H=50cm on the lower part of the gate wings.
The lower part of the gate bearing the parapet sheet board shall be made of steel square “P” shaped member of dim. 60/40/3mm.
Erect vertical square members 25/25/3mm of length L=1260mm in the middle part of the gate, arranged at a mutual distance of 10cm.
The gate wings shall be leaning by use of vertical piles Ø30mm, of length L=2.10m, comprising in the upper part thereof an accommodation bearing, whereas the lower part thereof shall comprise a lean-on bedding fixed into a foundation concrete beam of dim. 0.4х0.3х6.0m and rolling bearings. Fix padlock device to withstand cutting and breaking force.
Protect the structure by applying one layer of prime coat and one layer of surface paint identical to the fence dye.
Dimensions of the wing: 2890х1940mm.
2.3 Rehabilitation of the existing gate made of square members, gate dim. 600х200cm.
3. Swing doors made of steel members
Manufacture and erect 6 (six) doors single-wing made of steel square “P” members 60/40/3 of dim. 990х1915mm, in accordance with the referenced drawing presentation.
Fix parapet sheet-metal board d=1mm, H=50cm, in the lower part of the door.
Fix vertical square members 25/25/3mm, of length L=1235mm in the middle section of the door, arranged at a mutual distance of 10cm.
The lateral steel poles on the upper side shall have fixed thereunto a connection square member 60/60/3mm for fastening purposes, in addition to a “V” shaped steel member 60/60/3mm positioned at an angle of 60 of dim. L=0.5m, intended to accept the barbed galvanized protection wire and the helical, razor type wire Ø60.
The door shall be secured with a corresponding steel bond.
Protect the structure by applying one layer of prime coat and one layer of surface paint identical to the fence dye.
Dimensions of the swing door: 990х1915cm.
Enclosure: Drawing - Schematic view
3. Erect safety steel doors, double-wing
- safety steel door, double-wing - consider replacement in storages no. 2,4,5,6 (pcs. 11 doors).
- opening 190 х 220cm for construction purposes.
- the casing shall be made of steel profiled sheets d=2mm.
- the wings shall be made of a dual steel sheet d=2mm.
- the filling shall consist of improved plywood sheet d=16mm and steel board L=4cm to provide impenetrability of a firearm bullet of size 7.65mm.
- the door shall be secured with a corresponding steel bond; the wing shall have fixed thereunto a dual locking device.
- safety locking device comprising 4 bolts d=16mm (including a latching mechanism movable in the vertical direction up-down).
- the locking device shall comprise a safety cylinder that can withstand drill penetration and shall be acid resistant.
- barrier to prevent intrusions, in order to protect the lock by use of a padlock device that can withstand cutting and breaking force.
- the door wings shall be secured by way of special hinges designed to provide an increased bearing capacity and they shall be made fireproof.
- apply fixed bolts at the spots of the hinges.
- the metal parts shall be pulverized.
- the door shall be moved open to the outwards.
Consider measuring the exact values on the spot.
PREPARED BY: JANE NAKOV
CHIEF OF DEPARTMENT,
LJUPCHO KAEV
More
Less
Translation education
Bachelor's degree - Faculty of Philology "Blaze Koneski", Ss. Cyril and Methodius University in Skopje, Macedonia
Experience
Years of experience: 25. Registered at ProZ.com: Nov 2014.
Macedonian to English (EU accreditation test) Macedonian to English (Ss. Cyril and Methodius University - "Blaze Koneski" Faculty of Philology) English to Macedonian (EU accreditation test) English to Macedonian (Ss. Cyril and Methodius University - "Blaze Koneski" Faculty of Philology) French to Macedonian (Ss. Cyril and Methodius University - "Blaze Koneski" Faculty of Philology)
Macedonian to English (Ministry of Justice of the Republic of Macedonia) English to Macedonian (Ministry of Justice of the Republic of Macedonia) Macedonian to French (Ss. Cyril and Methodius University - "Blaze Koneski" Faculty of Philology) Macedonian to French (Ministry of Justice of the Republic of Macedonia) French to Macedonian (Ministry of Justice of the Republic of Macedonia)
Following my successful freelance accreditation test on 10 June 2009 for the European Parliament, the European Commission (DG Interpretation = DG SCIC) and the Court of Justice, my name has been added to the list of Conference Interpreting Agents (ACI) on whose services these institutions may call.
My official language combination is English into Macedonian and Macedonian into English.
In addition to this highest professional achievement of mine, I have been a regular interpreter/translator at the International Law Enforcement Academy (ILEA) based in Budapest, Hungary, since 2008. On average, I spend 50 working days a year at this prestigious academy.
At home, I have been very busy working for a large number of (mainly international) clients in both interpretation and translation arenas since 1998 up to present. Here is an incomplete list of some of my regular clients: OSCE, UNDP, WHO, the US Embassy to Skopje, the Regional Environmental Center for South-East Europe (REC), the Macedonian Ministry of Health, the Helsinki Committee for Human Rights, many EU funded projects in Macedonia through the CARDS and IPA programs, etc. For more details please see my CV.
I'm also a court sworn translator for the Basic Court Skopje 1 in Skopje.
Keywords: Игор Стефаноски, Igor Stefanoski, преведувач, толкувач, преведувач англиски македонски, толкувач англиски македонски, преведување, толкување, превод, превод од англиски. See more.Игор Стефаноски, Igor Stefanoski, преведувач, толкувач, преведувач англиски македонски, толкувач англиски македонски, преведување, толкување, превод, превод од англиски, превод на англиски, англиски-македонски, македонски-англиски, превод од англиски јазик, превод на англиски јазик, превод са српског на македонски, превод од македонски на српски, консекутивно толкување, симултано толкување, консекутивно толкување на англиски, симултано толкување на англиски јазик, судски овластен преведувач, судски преводи, судски преведувач за англиски, судски преведувач за француски јазик, prevоdioc, tumac, prevedioc englisko-makedonski, tumac englisko-makedonski, prevod od angliski, prevod na angliski, angliski-makedonski, makedonski-angliski, konsekutivno tolkuvanje na angliski, simultano tolkuvanje na angliski, sudski prevodi, sudski ovlasten preveduvac, sudski preveduvac za angliski jazik, sudski preveduvac za francuski jazik, Macedonian-English, English-Macedonian, Macedonian-English interpreter, English Macedonian interpreter, Macedonian-English translator, English Macedonian translator, English Macedonian translation, Macedonian English translation, Macedonian-English simultaneous interpreter, English Macedonian simultaneous interpreter, Macedonian-English interpreter, English Macedonian translation services, translation into Macedonian, interpretation into Macedonian, English Macedonian and Macedonian English freelance translator/interpreter, law enforcement, environment protection, policing, defense, finance, audit, medicine, law, pharmaceuticals, manuals, nature protection, EU policies, EU directives, Wordfast using Macedonian translator, documents, laws, regulations, directives. See less.
