Sa loob ng maraming taon, unti-unting inihinto ng mga awtoridad sa New York ang paggana ng karamihan sa mga button ng kontrol na dating nagpapatakbo sa mga traffic light para sa pagtawid ng mga pedestrian sa lungsod, nang hindi nag-iingay tungkol dito. Napagpasyahan nila na mas mapagkakatiwalaan ang mga computerized na timer sa halos lahat ng pagkakataon. Pagsapit ng 2004, wala nang 750 sa 3,250 button ng kontrol ang nananatiling gumagana. Gayunpaman, hindi inalis ng pamahalaan ng lungsod ang mga hindi na gumaganang button, kaya napakarami pa ring pumipindot sa mga ito nang walang nangyayari.

Sa simula, hindi inalis ang mga button dahil mas matipid na panatilihin na lang ang mga ito. Gayunpaman, napag-alamang may silbi kahit ang mga hindi gumaganang button. Ayon kay Tal Oron-Gilad ng Ben-Gurion University of the Negev sa Israel, mas maliit ang posibilidad na tumawid ang mga pedestrian na pumipindot ng button bago maging berde ang ilaw. Batay sa kanyang kaalaman sa gawi sa mga tawiran, sinabi niya na mas sinusunod ng mga tao ang sistemang sa tingin nila ay nagsasaalang-alang sa impormasyong ibinibigay nila.

Ayon kay Eytan Adar, isang eksperto sa interaksyon ng mga tao at computer sa University of Michigan sa Ann Arbor, may ganitong placebo effect ang mga hindi gumaganang button dahil gusto ng mga tao na para silang may kontrol sa mga sistemang ginagamit nila. Sinabi ni Dr. Adar na karaniwang nagdidisenyo ang kanyang mga mag-aaral ng software na may naki-click na button na “i-save” na walang ibang papel kundi bigyang-katiyakan ang mga user na walang ideya na awtomatikong nase-save ang kanilang mga keystroke. Ani niya, maaari natin itong ituring na panlilinlang na may mabuting layunin kontra sa likas na kawalang-puso ng makabagong teknolohiya.

Isang pananaw iyon. Gayunpaman, sa mga tawiran sa kalsada, maaaring mayroon ding negatibong epekto ang mga placebo button. Para kay Ralf Risser na pinuno ng FACTUM, isang institusyon sa Vienna na nag-aaral sa mga sikolohikal na salik sa mga sistemang pantrapiko, mas matimbang na ngayon kaysa sa mga benepisyo ang kabatiran ng mga pedestrian na hindi na gumagana ang mga button na ito, at ang hinanakit nila sa panlilinlang sa kanila tungkol dito.

Sa paglipas ng maraming taon, nang hindi nag-aalala tungkol sa mga ito, pinigilan ng mga awtoridad sa New York ang karamihan sa mga pindutan ng kontrol na minsan ay nagpapatakbo ng mga ilaw sa pedestrian na tumatawid sa lungsod. Nag-computerize timers, sila ay nagpasya, halos palaging nagtrabaho ng mas mahusay. Noong 2004, mas mababa sa 750 sa 3,250 tulad ng mga pindutan ang nananatiling functional. Gayunpaman, ang gobyerno ng lungsod ay hindi kumukuha ng mga pindutan na may kapansanan-na nagpapakilala ng hindi mabilang na mga daliri sa walang saysay na pagpindot.

Sa una, ang mga pindutan ay nakaligtas dahil sa halaga ng pag-alis sa kanila. Ngunit naka-out na kahit na hindi gumagana ang mga pindutan maglingkod sa isang layunin. Ang mga naglalakad na pindutin ang isang pindutan ay mas malamang na tumawid bago lumabas ang berde na tao, sabi ni Tal Oron-Gilad ng Ben-Gurion University ng Negev, sa Israel. Ang pagkakaroon ng pag-aral ng pag-uugali sa crossings, siya tala na ang mga tao na mas madaling sundin ng isang sistema na purports na pag-iintindi ng kanilang input.


Ang mga dioperative na mga butones ay gumagawa ng mga epekto ng placebo ng ganitong uri dahil ang mga tao ay tulad ng isang impression ng kontrol sa mga sistema na ginagamit nila, sabi ni Eytan Adar, isang eksperto sa pakikipag-ugnayan ng tao-computer sa University of Michigan, Ann Arbor. Sinabi ni Dr Adar na karaniwang disenyo ng kanyang mga mag-aaral ang software na may isang naki-click na "save" na pindutan na walang papel maliban sa muling tiyakin ang mga gumagamit na hindi alam na ang kanilang mga keystroke ay awtomatikong nai-save. Isipin ito, sabi niya, bilang isang ugnayan ng mabait na panlilinlang upang kontrahin ang likas na lamig ng makina mundo

Iyon ay isang pagtingin. Subalit, sa mga crossings sa kalsada ng hindi bababa sa, mga placebo pindutan ay maaari ring magkaroon ng isang mas madidilim na gilid. Si Ralf Risser, pinuno ng FACTUM, isang instituto ng Viennese na nag-aaral ng sikolohikal na mga kadahilanan sa mga sistema ng trapiko, ay nagpapahiwatig na ang kamalayan ng mga naglalakad sa kanilang pag-iral, at bunga ng pag-uusig sa panlilinlang, ngayon ay nakakaalam sa mga benepisyo.

Sa paglipas ng maraming taon, sa walang pagbigay ng malaking halaga, pinahinto ng mga awtoridad sa New York ang karamihan sa mga nag-aanyang senyas na nagpapatakbo ng mga ilaw sa mga tawiran sa lungsod para sa mga kapansanan.
Ang mga “Computerized Timer” ay halos mas mahusay na gumagana ayon sa kanilang desisyon.
Noong 2004, nanatiling pa ring gumagana ang halos 750 sa mga kabuuan na 3,250.
Gayunpaman hindi pinatanggal nang Pamahalaan ng lungsod ang mga nag-aanyang senyas para sa mga kapansanan, kahit na ito ay wala nang saysay.


Sa una, ang mga pindutan ay nanatili dahil sa malaking halaga sa pag tangal ng mga ito.
Ngunit ang hinding gumaganang pindutan ay napatunayang may lingkod sa isang layunin.
Ayon ke Tal Oron-Gilad ng Ben-Gurion University ng Negev, sa Israel, ang pagpindot nang mga pedestriyan, ay siyang hindi kaagad pg tawid bago lumabas ang senyas na berde
Ang pag-aaral ng pag-uugali sa pag tawid, napansin niya na ang diumanong sistema ay mas madaling sundin at bigyan ng pansin nang mga tao.


Sa ayon ni Eytan Adar, isang dalubhasa sa pakikipag-ugnayan ng tao-computer sa “University of Michigan”, Ann Arbor, na ang mga di-aktibong pindutan ay lumilikha ng mga epekto ng ganitong uri ng placebo, dahil ang nais ng mga tao ay meron silang pamamahala sa mga ginagamit nilang sistema.
Binanggit din ni Dr Adar na ang kanyang mga estudyante ay gumagawa ng karaniwan nilang disenyo sa software na may isang pindutan "save" na walang papel, upang mapanatag lang ang kanilang kalooban kahit na wala silang kamalay-malay na ang kanilang mga keystroke ay awtomatikong ligtas.
Isipin ito, sabi niya, bilang isang ugnayan ng mabait na panlilinlang upang kontrahin ang likas na lamig ng makina sa mundo.

Ito ay isang pangmalas. Subalit, sa mga tawiran sa kalsada, ang mga placebo ng pindutan ay maaaring meron madilim na bahagi .
Si Ralf Risser, pinuno ng FACTUM, sa isang instituto ng Viennese na nag-aaral ng sikolohikal sa mga kadahilanan sa mga sistema ng trapiko, ay nagpapahiwatig na ang kamalayan ng mga naglalakad sa kanilang pag-iral, at bunga ng pag-uusig sa panlilinlang, ngayon ay nakahihigit na pakinabangan sa mga benepisyo.